Ostatni list recenzja

„Ulga była słodkim smakiem w ustach i uczuciem pełności w sercu […]”

Ella jest matką samotnie wychowującą bliźnięta, córkę Maisie i syna Colta. W ostatnim czasie los bardzo z niej zadrwił. Najpierw śmierć rodziców, a później śmierć ukochanej babci. A brat przebywał na misji, gdyż był zawodowym żołnierzem. I mimo to świetnie daje sobie radę.

Od pewnego czasu Ella wymienia listy z przyjacielem swojego brata, Chaosem. Ryan chciał być przygotowany na każdą ewentualność. Dlatego przyjaciel to jego koło ratunkowe. Gdy on zginie na froncie, Ella nie będzie miała już nikogo. I choć początkowo uważała, że pisanie listów z nieznajomym jest dość absorbujące to uległa bratu.

Niestety Ryan ginie, ale przed śmiercią prosi Becketta żeby ten pojechał do Elli i się nią zaopiekował. Wraz ze śmiercią Rayana do Elli nie przychodzą już listy od Chaosa i ta wie, że straciła nie tylko brata, ale powiernika swoich listów. Osobę, do której zaczynała coś czuć. Lecz ona nie wie, że mężczyzna, który zjawił się w jej pensjonacie na długi okres czasowy to właśnie Chaos.

Życie ciągle Elle zaskakuje. Jej mała córeczka zachorowała na nowotwór. Ciągłe dializy, badania, jazda do szpitali. Jest to bardzo kosztowne. I wie, że w tym wszystkim najbardziej cierpi Colt, który musi dorosnąć. Z dziecka musi stać się mężczyzną, to wie, że musi walczyć o to, żeby jej córeczka przeżyła.

Ważną rolę odegra tu Chaos. Mężczyzna, który sprawi, że Ella pomimo trudności zacznie dostrzega ć światełko, a jej nadzieja nie będzie umierać. I choć powieść ta nie ma szczęśliwego zakończenia i choć poleje się ogrom łez to uważam, że warto ją przeczytać.

Życie, z którym musimy się zmierzyć nie zawsze jest usłane różami. Czasami sprawia, że walczymy o przetrwanie, ale mając ukochane osoby u swego boku jesteśmy w stanie przezwyciężyć najcięższe chwile. Żałoba, z którą przyjdzie się zmierzyć wyssie radość. Ale.. Jeszcze wyjdzie słońce, które będzie przypominało im o stracie i dawało nadzieję, że tkwią w tym razem i nie poddadzą się bez walki.

I choć w swoim sercu pozostała pustka. Nicość, to gdzieś z tyłu głowy jest wiara i nadzieja na lepsze jutro. Ogromnie Wam polecam.