Pszczoła i nocny motyl recenzja

❓️Co jesteście w stanie poświęcić dla miłości?

"Prawdą jest, że cię pragnę. Całej ciebie. Pragnę twojej przeszłości, twojej teraźniejszości i przyszłości. Pragnę być twoim partnerem. Nie dlatego, że jesteś pierwszą kobietą, jaką ujrzałem, ale ponieważ jesteś tą kobietą, która utraciłem."

Klan Nhil ratuje dziewczynę znalezioną na brzegu rzeki. W tym samym czasie wilki odnajdują mężczyznę w lesie, na skraju wyczerpania. Oboje nie pamiętają, kim są, ale czują tęsknotę za kimś utraconym. Magiczne przyciąganie wreszcie stawia ich na swojej drodze. On jest pewien, że odnalazł ukochaną, ona nie chce mu zaufać, a cały wszechświat sprzysięga się, by ich rozdzielić.

Ich moc może zniszczyć świat. Dlaczego musieli o sobie zapomnieć?

Współpraca reklamowa @wydawnictwopapieroweserca

„Pszczoła i nocny motyl" to książka odbiegająca od przyjętych konwencji w fantastyce. Autorka poszła o krok dalej, a właściwie – o krok wstecz. Akcja rozgrywa się w prymitywnej społeczności – pierwotny, ale i romantyczny klimat stanowi odświeżającą odmianę od uniwersów mieczy czy technologii. Nie wiedziałam, czy się do końca wgryzę w taki świat, ale im więcej wlano do niego magii, tym bardziej byłam kupiona.

Miłość stanowi oś fabuły – romantasy skupiające się na tym, jak niszcząca może być bliskość „pszczoły” i „ćmy” (nie zdradzę Wam ich imion, bo to element zagadki w książce). Motyw zakazanej miłości rzeczywiście grozi zniszczeniem świata, który drży w posadach. Mój ukochany slow burn, który rozwija się nie tylko w relacji między bohaterami, ale także w samej fabule. Akcja jest spokojna i bardzo rozciągnięta w czasie. Jeśli chodzi o elementy dark, to dla mnie nie były one przesadne.

Musicie nastawić się na pewną nużącą powtarzalność – często powracają te same informacje czy dialogi, mimo że dobrze pamiętamy wcześniejsze rozmowy. Mimo to świat jest klimatyczny. Mroczna relcja, gdzie pożądanie jest pierwotnym, niezrozumiałym instynktem, do tego świat jest zanurzony w magii żywiołów, które szeptają do naszych bohaterów, a opiekuńcze wilki zyskały specjalne miejsce w moim sercu.

Bohaterowie są postaciami tak odmiennymi, a zarazem tak podobnymi do siebie. Intrygowały mnie swoją zagadką i odkrywaniem przeszłości. Dwie przeciwstawne siły, które z biegiem historii zaskakują swoimi charakterami. Gdy dotarłam do 49. rozdziału, miałam ciary. Z jednej strony chciałam, żeby mężczyzna odpuścił, z drugiej rozumiałam jego powściągliwość. Zaskoczyła mnie jednak „Pszczoła” swoją upartością; nie spodziewałam się tego po niej.

Zagadka nie została do końca rozwiązana. Zakończenie to totalny cliffhanger i nie wyobrażam sobie czekać na drugi tom. Dajcie mi go na już!

4/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

#bookstagram #pszczolainocnymotyl #romantasy #fantasy