Wyrwa recenzja

Co to była za książka! Ja nadal nie mogę się po niej absolutnie pozbierać. Przeczytałam ją już jakiś czas temu, a ciągle wracam do niej myślami.
Zacznijmy od początku. Maciej dowiaduje się, że jego żona Janina zginęła w wypadku samochodowym, myśli wtedy, że wali mu się cały świat. Jak powiedzieć dwóm córeczkom, że właśnie straciły matkę? Jak powiedzieć teściom? Jak ma teraz funkcjonować, gdy dotychczasowe, spokojne życie nagle szarzeje i zmienia się w ciąg udręk?
Maciej nie ma jednak pojęcia, dlaczego do wypadku doszło pod Mrągowem, skoro Janina powiedziała mu, że jedzie na delegację pod Kraków. Pomyliła się? Okłamała go? Maciej zaczyna rozumieć, że Janina miała wiele sekretów. Znacznie więcej, niż można się spodziewać po kimś tak zagonionym i zapracowanym. I że musi się z nimi zmierzyć.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Wojciecha Chmielarza, przyznam, że nigdy nie było mi po drodze. Słyszałam tak wiele dobrych opinii, podjarałam się, ale nigdy nie miałam okazji, żeby przeczytać. Tym razem bez wymówek i bez dyskusji powiedziałam sobie - biorę się za to! I absolutnie tego nie żałuję, bo zaczęłam od genialnej powieści.

Usiadłam do tej książki i nie mogłam się oderwać, przeczytałam to mało powiedziane - ja po prostu pochłonęłam tę książkę. Tajemnice wręcz wypływały z każdej strony, jak tylko myślałam o tym, że akcja już jest klarowna, wiemy co się zaraz stanie... Tym razem nie! Autor zaskakiwał po prostu z każdej strony. Za to zakończenie... Autor po prostu rozłożył mnie na łopatki i nadal nie mogę zebrać szczęki z podłogi.

„Wyrwa” to niesamowity, pełny zwrotów akcji thriller, który wciąga już od pierwszych stron i trzyma w objęciach aż do ostatniej strony. Nie mogłam momentami zrozumieć poczynań głównego bohatera, który wziął na barki śledztwo w sprawie śmierci własnej żony, ale im dalej w las, tym bardziej go rozumiałam, ale jego niektóre poczynania były dość nielogiczne, choć rozumiem, że żałoba miewa różne oblicza.

Jest to opowieść o trudzie życia po olbrzymiej stracie, o żałobie, tajemnicach i o tym, jak bardzo możemy nie znać osoby, którą uważaliśmy za najważniejszą w życiu. Chmielarz swoim piórem i budowaniem akcji oczarował mnie na tyle, że nie mogę się doczekać, aż sięgnę po poprzednie jego książki.