Kazio i szkoła pełna wampirów recenzja

„Kazio i szkoła pełna wampirów” to druga część serii, rozpoczętej książką „Kazio i skrzynia pełna wampirów”. Autorką tych powieści dla dzieci jest Iwona Czarkowska, z wykształcenia dziennikarka. Zadebiutowała ona w 2005r. opowiadaniami w „Świerszczyku”, a w 2010r. zdobyła III nagrodę w konkursie im. Astrid Lindgren.

Głównym bohaterem tej książki jest – jak można się domyślić – Kazio, chłopiec ciekawy świata i sympatyczny. Książka opowiada o przygodach związanych z jego niesamowitymi kolegami i koleżankami – wampirami. Wszyscy postrzegają te istoty jako krwiożercze potwory, uciekające od czosnku, światła i luster. Tymczasem… prawda jest zupełnie inna! A Kazio pragnie to pokazać, zaprzyjaźniając się z rodzinką wampirów.

Jednak jak to w życiu, nic nie jest idealne i nie trwa wiecznie. Kazio musi się przeprowadzić, tym samym oddalając się od przyjaciół, a jego koleżanka, mała wampirzyca Zuzulinda, nie może spełnić swoich marzeń. Bowiem największym pragnieniem dziewczynki jest uczęszczanie do szkoły wampirów, a tymczasem niejaki pan Złak zabiera się do przebudowania szkoły w pensjonat. Czy dzieci pokonają przeszkody, stojące na ich drodze do szczęścia i spełnienia marzeń? I czy niezwykła przyjaźń przetrwa, obalając tym samym wszystkie krzywdzące mity o wampirach?

Powieść ta ma charakter i zabawny, i pouczający. Nawet dorosły, czytając tę książkę do snu swojemu dziecku, może zaśmiać się np. z uwielbienia, jakim wampiry darzą czosnek i zieloną cebulkę. Rozbrajające, a zarazem pomysłowe są także nazwy i imiona, przez co opowieść staje się ciekawsza.

Autorkę trzeba pochwalić za dobrze wykreowaną postać wampirzej babci Fibrycukelli. To ona poucza i wpaja Kaziowi życiowe, mądre rady, a więc książka nie jest bezwartościowa. Można by jeszcze polemizować, czy nie są one zbyt banalne (przykład: „Nieważne, w co człowiek jest ubrany, Kakakaziu. (…) Ważne jest to, co ma się w głowie i w sercu”), ale czy siedmiolatek zrozumiałby głębokie sentencje w stylu Paulo Coelho? Nie, więc pisarka postanowiła bez zbędnych epitetów i metafor przekazać dziecku to, co o dobrej życiowej postawie wiedzieć powinno.

Książkę tę czyta się szybko – myślę, że dla czytelnika w wieku od 5 do 8 lat zajęłoby to kilka wieczorów. Młodsi mogą słuchać jej jako „bajki na dobranoc”, natomiast starsi bez problemu powinni zaczytać się w niej, dzięki dużej czcionce i umilającym lekturę obrazkom. Pomysłowe i staranne ilustracje wykonała Olga Reszelska.

Podsumowując, muszę powiedzieć, iż książkę „Kazio i szkoła pełna wampirów” można z czystym sercem polecić dla czytelników w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym – cechuje ją ciekawa fabuła i oderwanie od stereotypów, które głoszą, że „wampiry to samo zło”. Dobrze zrównoważono tu także humor i moralne nauki, ponieważ powieść nie jest ani śmieszna i bezwartościowa, ani mądra i nudna – po prostu wszystkiego jest tu po trochu, w doskonałych proporcjach. I jestem pewna, że małe moliki książkowe jednym tchem wchłoną tę część, a na kolejną będą z niecierpliwością czekały.