Kod róży recenzja

"Kod róży" Kate Quinn

Inwazja Hitlera na Europę trwa. Nad Wielką Brytanią i innymi krajami Zachodu zawisły czarne chmury. Nie sposób przewidzieć kolejnych kroków III Rzeszy. Jednak losy świata ma odmienić tajna placówka wywiadowcza Bletchley Park, w której rozszyfrowywane są zakodowane wiadomości. To właśnie ten ośrodek połączył trzy kobiety, z trzech różnych środowisk - Beth, Oslę i Mab.
"Kod róży" jest kolejną już powieścią, która wyszła spod pióra uwielbianej przez czytelników autorki. Kate Quinn po raz kolejny snuje pełną pasji, napięcia, skomplikowanych relacji międzyludzkich wojenną opowieść z kobietami w roli głównej.
W tejże historii najmocniej wybijają się głosy kobiet, głosy bohaterek II wojny światowej, o których się nie mówi, nie pamięta. Autorka nieustannie podkreśla, jak wielką, niewiarygodnie istotną rolę w wydarzeniach wojennych odegrały kobiety. Tym samym "Kod róży" jest genialną wręcz opowieścią o bezwzględnym poświęceniu, wytrwałości, ciężkiej pracy i wielkich umysłach, których "właścicielki" robiły wszystko, co w ich mocy, by po wielu trudach i znojach rozszyfrować jeden komunikat. Kate Quinn udało się nakreślić odczucia kobiet względem nowej pracy, które, choć na początku zagubione po obeznaniu się w temacie stawały się geniuszami samymi w sobie.
Jednym ze sztandarowych, najciekawszych elementów powieści jest opracowanie przez autorkę sposobu działania Enigmy. Quinn bardzo szczegółowo, z oddaniem najmniejszych detali pokazuje, na czym polegała praca Beth, Osli i Mab. Przyznam, że nie spodziewałem się tak poważnego, systematycznego i niesamowicie rzetelnego podejścia autorki do wytłumaczenia czytelnikom metod kryptologicznych stosowanych w Bletchley Park.
"Kod róży" to także opowieść, która zawiera w sobie niejedną tajemnicę. Dlaczego? Pracownicy owych tajnych placówek nie mogli zdradzić niczego, co działo się w budynku. Mimo że nazwiska kryptologów po wielu, wielu latach wyszły na jaw, o tyle niektóre rozszyfrowane komunikaty do dziś pozostają tajemnicą, gdyż niektórzy zabrali ze sobą sekrety te do grobu.
Kate Quinn swoją powieścią udowodniła, że jest mistrzynią w mieszaniu fikcji z rzeczywistością. Wydarzenia rozgrywające się na kartach książki to tak naprawdę zlepek wielu notatek, fragmentów biografii, wspomnień czy dokumentów - wiemy to od początku, ale aż do końca ciężko nam uwierzyć, że nie jest to historia prawdziwa, że trzy przyjaciółki nie istniały.
Nie mogę nie wspomnieć o tym, że autorka przywołała do życia grono wyrazistych, rezolutnych i pełnych zapału postaci. Każda z nich zapada w pamięć, osobowości ich sprawiają, że łatwo zapamiętujemy wszystkie relacje.
Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze niebanalny, aczkolwiek przyjemny i przystępny dla czytelnika styl pisania. Warsztat Kate Quinn zachwyca od pierwszych zdań. Dzięki jego poprawności i pięknie przez książkę się płynie, zachwycając na każdym kroku.
⭐7,75/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Mando.