Śnieżna siostra recenzja

Julian kocha święta Bożego Narodzenia, a szczególnie Wigilię. Bowiem dla niego to podwójne święto, wtedy obchodzi urodziny. Jednak w tym roku w jego domu nie czuć atmosfery świątecznej, nie ma przygotowań do świąt, bożonarodzeniowych ozdób, symboli ani tej wyjątkowej magii. Powodem takiej sytuacji jest smutek i ból panujący w domu po śmierci starszej siostry Juliana, Juni.

Chłopiec widzi zmienionych rodziców, przygaszonych, zamkniętych w sobie, przeżywających żałobę samotnie i do wewnątrz. Julian nie potrafi się z tym pogodzić. Chce wspominać siostrę, chce o niej rozmawiać i chce żyć dalej dla niej, by była szczęśliwa tam w niebie widząc szczęście jej bliskich. Julian, jak i jego młodsza siostra, Augusta zostali zupełnie sami ze smutkiem, żalem i uczuciem straty, bowiem rodzice odsunęli się od nich, zamknięci w swoim bólu.

Julian pocieszenie znajduje w pływaniu. Codziennie chodzi na basen i tam przepływa wiele basenów by ukoić nerwy i odnaleźć spokój, oderwać się od przytłaczającej rzeczywistości. I to właśnie przez okno basenu po raz pierwszy dostrzega piegowatą, rudowłosą dziewczynkę w czerwonym płaszczyku, która stanie się jego wsparciem i przyjaciółką w te przedświąteczne dni. Hedvig, bo tak ma na imię, mała bohaterka "Śnieżnej siostry" przypomni Julianowi czym są święta Bożego Narodzenia i skąd czerpać radość, dzięki niej uwierzy, że jest w stanie przypomnieć swoim rodzicom o wyjątkowej atmosferze świąt.

Hedvig jednak skrywa tajemnicę, która wiele zmieni w życiu Juliana, jak i jego bliskich, a także w życiu pewnego tajemniczego, na pierwszy rzut oka, ponurego starszego mężczyzny.

"Śnieżna siostra" to przepiękna opowieść. Poruszająca temat straty i radzenia sobie z żałobą, przypominająca jak ważne jest wsparcie i bliskość rodziny w trudnych chwilach, a także czym tak naprawdę są święta Bożego Narodzenia - czasem spędzonym z bliskimi nam ludźmi. Nie pamiętam kiedy ostatnio jakaś książka mnie wzruszyła tak, że miałam łzy w oczach, a "Śnieżnej sisotrze" to się udało. Poruszająca, wzruszająca, pełna ciepła, miłości i przyjaźni historia o pożegnaniach, godzeniu się ze stratą i życiu dalej z uśmiechem, by ci, którzy odeszli mogli być spokojni o nas, i mogli cieszyć się naszym szczęściem i radością mimo pustki w sercu, którą zostawiło ich odejście. Przepiękna opowieść przepięknie ilustrowana i przepięknie wydana ! Polecam, nie tylko na okres przedświąteczny, ale w każdy czas. Warto do takich historii powracać !