Opowieść błękitnego jeziora recenzja

"Mówią, że czas leczy rany i zapewne jest to prawa. Ale obecność kogoś wyjątkowego sprawia, że zabliźniają się one szybciej”.

Sonia, młoda dziennikarka przyjeżdża Bukowej Góry w celach zawodowych. Jej praca polega na pisaniu artykułów do gazety. Aby napisać historię powstania lokalnej manufaktury czekolady, umawia się na rozmowę z jej właścicielami, z Rozalią i Gabrielem. Starsze małżeństwo chętnie wpuszcza do siebie młodą dziewczynę. Naprzemiennie opowiadają cudowną historię.
Wraz z Sonią przenosimy się w czasy, gdzie poznajemy dawnych mieszkańców miasteczka, ich codzienność i troski. Okazuje się że przyjazd Soni to nie tylko pogoń za kolejnym artykułem, ale też oderwanie od problemów. Sonia zdecydowała się na urlop w trudnym momencie swojego życia. Nie może porozumieć się z ojcem, tęskni za utraconą matką. Ma żal do świata i najchętniej uciekłaby na koniec świata. Decyzja o grudniowym urlopie z dala od domu, okazuje się najlepszą życiową decyzją Soni. Poznaje magiczną legendę, cudownych ludzi i ma czas na własne przemyślenia.

Dorota Gąsiorowska stworzyła ciepłą niczym czekolada powieść, która koi i rozgrzewa nawet w mroźny grudniowy wieczór. Malownicze opisy pobudzają wyobraźnię, sprawiają że po zamknięciu oczu przenosimy się w odległą krainę, podziwiamy jezioro Marana i jego dawnych mieszkańców. Z tęsknotą czekałam na kolejny wieczór z książką, kiedy to mogłam posłuchać opowieści niezwykłego bajarza. Zainteresowały mnie różne zwyczaje i przygotowania do świąt. Bardzo przywiązałam się do bohaterów i polubiłam młodą zagubioną dziennikarkę. Trzymałam kciuki, by los obdarzył ją upragnionym szczęściem i miłością.

"Opowieść błękitnego jeziora" to niezwykle klimatyczna powieść. Fabuła książki toczy się zimą, w grudniu. Za oknem pada śnieg, a nasza bohaterka wędruje nad jezioro, gdzie poznaje uroki Bukowej Góry. Mija przydrożną kapliczkę z figurą Matki Bożej oraz mały domek na skraju. Rozmyśla o swojej przeszłości, zastanawia się jakie przesłanie niesie wysłuchana legenda.

Najnowsza książka D.Gąsiorowskiej pt."Opowieść błękitnego jeziora" to wyjątkowa lektura na grudniowe wieczory. Wystarczy kocyk oraz łyk aromatycznej czekolady, by wraz z bohaterami przenieść się w magiczne miejsce. Pisarka po raz kolejny udowadnia, że powieści obyczajowe są jej mocną stroną, a ja dopisuję się do grona jej wiernych czytelniczek. Książka, zajmie szczególne miejsce w mojej prywatnej biblioteczce.

* Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu na kanapie.pl