Olimpijki recenzja

Anna Sulińska - Olimpijki
Ocena: 8/10

"W sporcie są przeżycia, które wywołują euforię niemożliwą do osiągnięcia w normalnym życiu."

Jeśli chodzi o osobistości ze świata sportu to jestem okropnym laikiem - coś dzwoni, ale nie wiem, w którym kościele. W ręce wpadł mi reportaż o naszych Polskich olimpijskich medalistkach, więc mówię "czemu nie", zawsze jest to jakaś nowa wiedza.
Nie ukrywam, że styl pisania i prowadzenia historii przez autorkę bardzo przypadł mi do gustu i na pewno sięgnę po pozostałe pozycje, które wyszły spod jej pióra.
W reportażu przybliżone są sylwetki naszych olimpijek. Autorka dodarła do większości z nich, a historie które opowiedziały dostarczą nam wór ogromnych emocji i ciekawych opowieści. Nie ukrywam, że podczas czytania tej książki najnormalniej w świecie uśmiechałam się, gdy dostawałam opisy zdobycia medali i opisy konkurencji. Jednak emocje sportowe ( chociaż wynik już znamy), mogą udzielić się też na kartkach książki.
Po rozmowach z tymi kobietami widać, że bycie sportsmenką w czasach PRL, jak i wcześniej, do najprostszych nie należało, bo przecież "sport jest tylko dla mężczyzn, a kobiety powinny siedzieć w domu". Wybicie się w świecie sportu graniczyło z cudem. W większości nikt w nie nie wierzył i z miejsca były na straconej pozycji , a o specjalistycznym sprzęcie do ćwiczeń w czasach "komuny" można było pomarzyć. Dzięki temu reportażowi możemy zobaczyć, że często "fair play", jeśli jesteś naprawdę dobry nie istnieje, a konkurencja znajdzie naprawdę bardzo wymyślne sposoby żeby cię wyeliminować. Często takie sytuacje doprowadzały do tego, że te kobiety miały zniszczone życie.
Najbardziej w pamięci utkwiła mi historia o naszych sprinterkach - Ewie Kłobukowskiej oraz Irenie Kirszenstein, która jest naszpikowana wieloma, często skrajnymi emocjami.
W reportażu znajdziemy wiele odniesień do literatury, filmów i relacji, a także znajdziemy zdjęcia, które przedstawiają nam sylwetki tytułowych "Olimpijek".
Książkę bardzo polecam i osobiście żałuję, że nie mówi się o niej więcej. Jest to kawał naprawdę dobrego reportażu.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Czarne :)