Oleńka. Panienka z Białego Dworu recenzja

Mamy początek wieku dwudziestego. Czasy są ciężkie, wojna wisi w powietrzu. W Ostojanach w Białym Dworze mieszka rodzina Ostojańskich. Są to ludzie majętni, głównie za sprawą głowy rodu, Aleksandrowi. Mężczyzna ma głowę na karku i smykałkę do biznesu.
Razem z żoną Marynią dochowali się trójki już dorosłych dzieci. Ksawery obecnie służy w wojsku, Róża opuściła majątek razem z mężem, a w domu została młodziutka Oleńka, oczko w głowie tatusia. Młoda hrabianka nie zawsze zachowuje się zgodnie z obowiązującymi konwenansami, jest uparta i ma swoje zdanie. Ma dobre serce i lubi pomagać, chętnie jeździ do wioski uczyć tamtejsze dzieci, zawsze też im coś przywozi smacznego do jedzenia. Panienkę kochają wszyscy. Najbardziej jednak biedny nauczyciel Joachim i kowal Ignac. Ten pierwszy umawia się z Oleńką na schadzki i chce się z nią ożenić, ten drugi zaś kocha skrycie i z zazdrością patrzy na wymykającą się do ukochanego panienkę.
Miłość, miłością, jednak rodzice mają wobec córki własne plany. Książe Woromirski zaszczycił Oleńkę swą uwagą i zaczął starania o jej rękę, ku przychylności jej rodziców. Jednak zakochana w kim innym dziewczyna ani myśli zostać żoną innego. Obmyśla więc pewien plan.
Jednakże zarówno plany jej rodziców, jak i jej własne zostają brutalnie zniszczone. Hrabiostwo Ostojańscy zostają rozstrzelani, za podejrzenie spiskowania przeciwko carowi. Oleńka cudem uchodzi z życiem. O tej pory jej życie będzie trudne i bolesne. Z dnia na dzień z hrabianki stanie się chłopką.Zwykłą Franką, której przyjdzie walczyć o samą siebie każdego dnia.

Uwielbiam książki osadzone w historycznych czasach. Zawsze świetnie mi się je czyta. "Oleńka...." pod tym względem również mnie nie zawiodła. Pochłonęłam tę historię w jeden wieczór. Oleńka, to bohaterka , której nie sposób nie polubić. Myślę, że jej postać znacznie przyczyniła się do tego, by powieść zachwycała. Jestem teraz jednym oczekiwaniem na kolejny tom. Na szczęście już początkiem czerwca będzie on dostępny.

Polecam gorąco:)