Okruchy dnia recenzja

Pewnie gdyby nie Nagroda Nobla dla Kazuo Ishiguro nie sięgnęłabym po tę książkę. Nie darzę literatury brytyjskiej jakimś szczególnym sentymentem. Autor, mimo iż jest z pochodzenia Japończykiem na Wyspach wychowywał się od wczesnego dzieciństwa i przynajmniej w "Okruchach dnia" jego egzotyczne pochodzenie nie dochodzi do głosu, bo zarówno historia jaką opowiada jak i jej bohaterowie są na wskroś angielscy.

Narratorem opowieści jest angielski kamerdyner, który całe swoje życie poświęcił służbie. Jego oddanie pracodawcy i perfekcja w wykonywaniu obowiązków są dla Stevensa powodami do dumy i osobistej satysfakcji. Dążenie do statusu doskonałego kamerdynera jest dla niego istotą egzystencji. Po śmierci swego pracodawcy otrzymuje od nowego właściciela rezydencji propozycję aby dalej pełnić swoją funkcję. Jednak zmniejszenie liczby pracowników powoduje, iż trudno utrzymać posiadłość w idealnym stanie. Dlatego też kilka dniu urlopu które otrzymuje postanawia poświęcić na przekonanie do powrotu dawnej gospodyni która 20 lat zdecydowała się opuścić rezydencję i wyjść za mąż.
List który otrzymuje od niej Stevens każe mu przypuszczać iż może być ona zainteresowana powrotem.
Dla kamerdynera ta podróż jest pretekstem do podsumowania swojego dotychczasowego życia, podporządkowanego jedynie pracy i perfekcyjnemu wykonywaniu swoich obowiązków gdzie nigdy nie było w nim miejsca na uczucia, rozrywki, bliskie więzi.

Autor w "Okruchach dnia" stawia fundamentalne pytanie: Co jest w życiu najważniejsze?, Jak żyć aby mieć poczucie spełnienia i satysfakcji? Jakich wyborów dokonywać aby potem niczego nie żałować?
Główny bohater to człowiek minionej epoki, nie umiejący odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Praca jest dla niego tarczą i schronieniem przed życiem, którego nie rozumie. To jedyna rzecz stała w jego egzystencji dzięki której może czuć się spełniony.

"Okruchy dnia" to słodko-gorzka opowieść o życiu. Czasami wywołująca uśmiech jednak częściej zmuszająca do refleksji. Nastrojowa, poruszająca, do bólu prawdziwa. Polecam.