Skrzywdzona recenzja

Gniew,szok, wstręt, ogromy smutek, współczucie, przygnębienie- to uczucia jakie towarzyszyły mi czytając tę książkę. Byłam przerażona czytając wstrząsające opisy tego,do czego zdolny jest człowiek. Jakim zwierzęciem trzeba być,jaki trzeba mieć spaczony umysł ,by w ogóle pomyśleć o czymś tak potwornym ,a co dopiero poważyć się to zrobić własnemu dziecku!!

Dziewczynką opisywaną w książce jest ośmioletnia Jodie. Spotkała ją najgorsza z możliwych tragedii, ponieważ została w sposób chory i brutalny pozbawiona dzieciństwa. Psychika dziewczynki została zniszczona poprzez traumę,której doznała już na pierwszym etapie swego życia. Ciężki uszczerbek na zdrowiu,na stanie psychicznym całkowicie przekreślił szansę na normalne lub nawet tylko częściowo normalne życie. Do tego wszystkiego przyczynili się jej rodzice.

Poruszająca do głębi opowieść o dziecku molestowanym psychicznie,seksualnie i fizycznie. Opowieść również o tym, jak ciężka  okaże się droga do naprawy wyrządzonych jej krzywd. Zmierzy się z tym opiekun zastępczy Cathy Glass do której Jodie trafi. Przerzucana z rąk do rąk rodzin zastępczych niemogących  poradzić sobie ze skrzywdzonym emocjonalne dzieckiem szybko rezygnowały i bały się jej. Literatura dla osób o mocnych nerwach. Przyznam,że mnie temat książki przerósł. Bałam się przez długie miesiące po nią sięgnąć. Leżała odłogiem, aż w końcu postanowiłam, że zmierzę się z nią. Stanowczo za mocna dla mnie. Nie wyobrażam sobie też przyznawać jej jakichkolwiek gwiazdek. Dramat przedstawiony na kartach powieści niestety rozegrał się naprawdę. Już samo to powinno wystarczyć by książki nie oceniać.