121 łez recenzja

W tej historii poznajemy Emily, która jest bardzo delikatną i wrażliwą kobietą zapatrzoną w swego partnera Deksa. Niestety jej miłość jest zbyt wielka, a mężczyzna w zupełności na nią nie zasługuje. Krótko mówiąc toksyczny związek. Na każdym kroku poniża ją i wpływając na jej psychikę pokazuje jak nie jest nic warta i nie zasługuje na nikogo. Załamana i niedowartościowana Emily zadaje sobie ból i okalecza się za każdym razem kiedy zostanie poniżona przez Deksa. Niestety nadszedł dzień, kiedy presja i sytuacja z mężczyzną odbija się w zupełności na jej psychice i postanawia ukrócić swoje cierpienie popełniając samobójstwo. Jednak nie jest jej to pisane, ponieważ po skoku do wody zostaje uratowana przez tajemniczego mężczyznę. Po wybudzeniu się w szpitalu Emily odkrywa, że mężczyzna wciąż przy niej pozostał, pierwszym szokiem dla dziewczyny są jego oczy, zaskakująco podobne do byłego partnera i od razu włącza jej się tryb awaryjny i odrzuca jego dalszą pomoc. Jednak po wyjściu że szpitala i upływie czasu na jej drodze znów pojawia się Derek i tym razem to on potrzebuje jej pomocy..

Potrzebowałam oderwania od kryminałów i chciałam czegoś zupełnie innego, tak też tutaj było. Jednak główna bohaterka po swojej przemianie tak bardzo działała mi na nerwy, że chciałam ją sama wykluczyć z tej historii. Rozumiem, że stworzenie osoby zachwianej emocjonalnie nie jest łatwe, a historia romantyczna ma swoje wzloty, upadki i przeciwności, ale z postacią Emily naprawdę było tego za dużo. Niezdecydowana, początkowo było mi jej żal, ponieważ takie traktowanie kobiety jest niewyobrażalne, szantaże emocjonalne i brak dowartościowania ze strony mężczyzny są dla partnerki czymś naprawdę przykrym. Niestety jej późniejszy obrót i zachowanie naprawdę mnie już irytowało, raz zachwycona i skłaniająca się w głębsze uczucie, a raz "zimna suka" która sama nie wiedziała czy być wredną czy oziębłą. Za dużo było jej alter ego, a za mało bodźców z zewnątrz. Dostała wspaniałą szansę od losu, a tak ją wykorzystywała, że sama już nie wiedziała czego chce.
Natomiast postać pana psychiatry bardzo pozytywna i mało, oj mało takich mężczyzn.

Nie jest to łatwa lektura, ponieważ dawka emocji z początku książki jest nad wyraz emocjonalna. Toksyczność w związku jest naprawdę wstrząsająca, a trwanie w takim schemacie jest doprawdy zaskakujące. Gdyby nie późniejsze zachowanie bohaterki, moja ocena byłaby wyższa. Jestem ciekawa Waszego zdania ma temat lektury.