Ofiara recenzja

"Ofiara"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2024-12-09
Skomentuj
14 Polubień
“Trzeba być czujnym, trzeba się modlić i trzeba pamiętać o tym, że co zawsze stanowiło o ich sile”.

Mroki przeszłości kolejny raz dają o sobie znać. Ewa Karpińska i Tomasz Branicki mają za sobą burzliwy romans. Kiedyś łączyło ich gorące uczucie, które nie przetrwało próby czasu. Dziś pozostała tęsknota, niedopowiedzenia, duszący żal. Ewa razem z nastoletnią córką mieszka w Londynie. Niespodziewanie dziewczyna zostaje porwana, sprawcy żądają okupu. Ewa szaleje z rozpaczy, zdesperowana prosi o pomoc Tomasza. Kobieta wie, że tylko on były komandos z odpowiednim wyszkoleniem i swoim doświadczeniem będzie mógł wyrwać z rąk porywaczy ich córkę. Tomasz do tej pory nieświadomy, że jest ojcem, bez chwili wahania rzuca wszystko wie, że przyjdzie mu stoczyć nierówną walkę, stawka jest bardzo wysoka. Rozpoczyna się dramatyczna walka z czasem, demony z przeszłości domagają się ujawnienia.

Książka całkowicie przykuła moją uwagę. Akcja tego wciągającego, wielowymiarowego kryminału jest dynamiczna, intryguje i wzbudza niepokój. Zajmująco ukazani bohaterowie, barwni, nietuzinkowy, wyraźny rys ich osobowości. Tomasz jest mężczyzną po przejściach. Jako były komandos widział i doświadczył niejednego. Intrygi, zawiść, zazdrość innych przyczyniły się do utraty pracy w wojsku. Jest z niego kawał nieustępliwego twardziela, który łatwo się nie poddaje. Szybko odnalazł się jako prywatny detektyw. Ewa to kobieta, która pomimo przeciwności losu nie poddaje się, walczy, ma w sobie ogromną siłę.

Nietuzinkowa, zawiła, dobrze poprowadzona intryga. Śledztwo nabiera rozpędu, z kątów zaczynają wyłaniać się mroczne tajemnice przeszłości. Tu nic nie jest takie jak nam się początkowo wydaje. Autorka umiejętnie gra wodzi nas za nos, gra na naszych emocjach. Kolejne tropy okazuję sie mylne, mieszają, wprowadziają w błąd. Miłość, która ma swoje konsekwencje, łączące je silne ogniwo, bycie rodzicem, odpowiedzialność, determinacja. Zawiłe ludzkie relacje, niedopowiedzenia, zaufanie, przeszłość, która kształtuje. Świat przestępczy kontra służby specjalne. Zorganizowana przestępczość o zasięgu europejskim, wymuszenia, narkotyki, handel ludźmi, porwania dla okupu, morderstwo, pościgi, bijatyki.

Bardzo dobre, mocne, wyraźne połączenie kryminału i thrillera psychologicznego. Zależności międzyludzkie, poniesione ofiary. Powieść ma swoje ukryte drugie dno, daje do myślenia, zakończenie zaskakuje. Bardzo polecam.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-12-08
× 14 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Ofiara
Ofiara
Anna Potyra
8/10
Cykl: Tomasz Branicki, tom 2

Ewa Karpińska i Tomasz Branicki mają za sobą burzliwą przeszłość. Kiedyś łączył ich płomienny romans, niestety gorące uczucie nie przetrwało próby, jakiej zostali poddani. Ich związek rozpadł się. Zo...

Komentarze
Ofiara
Ofiara
Anna Potyra
8/10
Cykl: Tomasz Branicki, tom 2
Ewa Karpińska i Tomasz Branicki mają za sobą burzliwą przeszłość. Kiedyś łączył ich płomienny romans, niestety gorące uczucie nie przetrwało próby, jakiej zostali poddani. Ich związek rozpadł się. Zo...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Anna Potyra zachwyciła czytelników, w tym mnie, swoją serią z komisarzem Adamem Lorenzem. Tą serią udowodniła, że potrafi pisać doskonałe kryminały – przemyślane, z wciągającą fabułą i wiarygodnie w...

@gala26 @gala26

Anna Potyra po raz kolejny udowadnia, że potrafi tworzyć pełne napięcia i emocji thrillery kryminalne. "Ofiara" to druga część cyklu z Tomaszem Branickim, byłym komandosem, który teraz działa jako p...

@zpasjidoczytania @zpasjidoczytania

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Zdeptane nadzieje
"Zdeptane nadzieje"

“Niech życie biegnie, jak chce, kołysze nami jak liśćmi na wietrze, nie mamy na nic wpływu”. Czasy, gdy Polska była pod zaborami. Stojący na czele imperium rosyjskiego...

Recenzja książki Zdeptane nadzieje
Brzydcy ludzie
"Brzydcy ludzie"

“W ciszy wybrzmiewa najwięcej”. Henryk od bardzo dawna jest wdowcem. Jego żona odeszła ponad trzydzieści lat temu, a on wciąż jest sam. Nigdy nie myślał o tym, by związ...

Recenzja książki Brzydcy ludzie

Nowe recenzje

Inny świat. Moje miejsce
"Inny świat. Moje miejsce"
@Bibliotekar...:

„Inny świat. Moje miejsce” to trzeci i zarazem ostatni tom serii „Inny świat”. Ponownie, dzięki uprzejmości Autorki, mi...

Recenzja książki Inny świat. Moje miejsce
Antidotum
"Antidotum" Roberta Zajkowskiego – Thriller Peł...
@_.wyczytany._:

Robert Zajkowski w swojej powieści "Antidotum" zabiera czytelników w fascynującą podróż do świata międzynarodowych intr...

Recenzja książki Antidotum
Sekrety nigdy nie umierają
Trzymająca w napięciu
@przyrodazks...:

Nie wiem jak wy, ale ja czasami czuję, że jakaś książka będzie niesamowita i wtedy zawsze biorę ją poza kolejnością. Ju...

Recenzja książki Sekrety nigdy nie umierają
© 2007 - 2025 nakanapie.pl