Upiór z sąsiedztwa recenzja

Lisi Harrison, autorka "Upiornej szkoły" jest amerykańską pisarką powieści młodzieżowych. Karierę zawodową rozpoczęła w Nowym Jorku, gdzie tworzyła i produkowała programy dla MTV. Obecnie mieszka w Laguna Beach w stanie Kalifornia. Książkę opublikowano w dwudziestu pięciu krajach świata. Pierwsza książka z serii „Monster High” trafiła także na listę bestsellerów „New York Timesa” w USA.

Zegar tyka… Melody ma coraz mniej czasu na uratowanie swojego chłopaka, by nie dopuścić do tego by filmik, o tym jak zamienia się w DJ Hide’a, ujrzał światło dzienne, przez wredną Bekkę, zazdrosną o chłopaka. Bekka jest wkurzona na Frankie, która na ostatnim balu straciła głowę dla Bretta i to dosłownie. Teraz Frankie musi wszystko naprawić, jednak między nią a chłopakiem zaczyna iskrzyć, szczególnie że spędzają ze sobą coraz więcej czasu przy kręceniu filmu. Niestety wszystkiemu przeciwna jest Cleo, która nie chce utracić swojej pozycji królowej, co zaczyna się dziać wbrew jej woli, gdy Melody zaczyna wkupywać się w łaski RAD’owców, a Frankie przejmuje dowodzenie starając się pokazać światu prawdziwe oblicza potworów.

W tej części mamy bardziej przybliżoną postać Cleo. Chce być ona ciągle w centrum uwagi i jest stosunkowo płytka. Przywódczynią także nie jest najlepszą, jednak nie wiedzieć czemu i tak nawet ją polubiłam. Możliwe, że jest tak ponieważ wprowadza ona często trochę zamieszania. Melody i Frankie poznaliśmy już w poprzednich częściach i niewiele się one zmieniły. Melody jest jednak bardziej pewna siebie. Frankie zaś przeradza się w świetną liderkę, prowadzącą za sobą potwory. Dodatkowo spotykamy wiele innych potworów, które także są świetnie wykreowane i mają ciekawe charaktery.

Fabuła jest ciekawa i uważam, że jest jeszcze więcej akcji niż w poprzedniej części. Muszę przyznać, że nie raz zostałam zaskoczona. Jest kilka zwrotów akcji oraz wiele niespodziewanych wydarzeń, a czytelnik jest pochłonięty wizją świata i wydarzeń, które zostały mu ukazane. Wątek romantyczny, który został dość dziwnie przedstawiony także został wygładzony i wybrnięto idealnie z zaistniałej, dość trudnej sytuacji. Mimo to, oczywiście nie był on ani przewidywalny, ani schematyczny, a niekiedy również nie skąpił humoru.

Autorka pisze prostym i przystępnym językiem. Potrafi zaciekawić odbiorcę i sprawić by to o czym pisze stało się całkiem realistyczne. Pisze w narracji trzecioosobowej, ze strony Cleo, Frankie i Melody. Dzięki temu poznajemy różne sposoby myślenia o danych wydarzeniach. Ponadto uważam, że autorka miała ciekawy pomysł, by zamieścić SMS’y bohaterek. Nie zaniedbuje także tytułów rozdziałów, które są pomysłowe i oryginalne. Również brak trzynastego (pechowego) rozdziału jest interesującym rozwiązaniem.

„Monster High. Upiór z sąsiedztwa” bardzo mi się spodobał. Nawet bardziej niż pierwsza część. Mamy więcej akcji i jeszcze więcej zamętu, przez co nie można oderwać się od tej pozycji. Potencjał książki został w pełni wykorzystany z czego bardzo się cieszę. Polubiłam bohaterów powieści i miło było znowu przeżywać z nimi przygody i na pewno chętnie poczytam o kolejnych, szczególnie po zakończeniu jakie zaserwowała nam pani Harrison. Lekturę tę zdecydowanie polecam, gdyż można się z nią zrelaksować, oderwać od trapiących nas zmartwień i przyjemnie spędzić czas.

Moja ocena 8/10