Oculta recenzja

„Oculta” autorstwa Mayi Motayne to drugi tom serii wydanej przez Wydawnictwo Jaguar, kontynuacja „Nocturny”. Jeśli ktoś nie czytał pierwszej części, to ostrzegam, że poniżej mogą pojawić się spojlery.

Alfie i Finn, książę, który powoli zaczyna akceptować swoją rolę jako następcy tronu i złodziejka, która z łatwością zmienia twarze, cztery miesiące po wydarzeniach z poprzedniego tomu znowu muszą zjednoczyć swoje siły, aby utrzymać pokój na świecie. Alfie przygotowuje się do Międzynarodowego Szczytu Pokoju, a Finn zaznaje uroków nowo odkrytej wolności, doskonaląc przy tym swój fach złodziejski. Wszystko wydaje się być uporządkowane, oczywiście do momentu, w którym nieoczekiwanie dziewczyna zostaje zmuszona do powrotu w rodzinne strony. Do tego organizacja, która odpowiada za zabójstwo brata Alfiego, powraca. Jej celem jest Szczyt Pokoju. Powracają makabryczne zbrodnie, niepokój, krzywdy wyrządzone przez magię. Bohaterom nie dane jest zaznać spokoju na dłużej.

Nowa część, a więc i nowe sekrety, tajemnice, intrygi i przygody. Książka okryta jest mrokiem, którego nie sposób opisać. Bohaterowie, swoją drogą z bardziej dojrzałą kreacją niż w pierwszym tomie, zmuszeni są zmierzyć się z konsekwencjami swoich działań. Do tego mamy bardzo fajnie poprowadzony wątek polityczny za sprawą ukazania losów trawionego buntem królestwa, kruchego sojuszu, rokowań pokojowych, spisków, czy podziału na „za” i „przeciw” w temacie kontrowersyjnego sojuszu. W książce pojawia się również wątek romantyczny – subtelny, niewymuszony. W tym tomie mamy także jeszcze bardziej rozwinięte psychologiczne aspekty postaci, wpływ przeszłości na ich działania, sposób radzenia sobie z demonami przeszłości. Zagłębiamy się też w ich rozterki i motywacje.

Nadal najbardziej doceniam to, jak autorka pokierowała magią, w jaki sposób stworzyła propio i zasady funkcjonującego świata. W książce każdy jest inny, każdego propio się wyróżnia. Ma to swoje przeniesienie na świat rzeczywisty – bo czy nie każdy z nas włada swoją indywidualną magią? Tutaj jest to bardzo ciekawie ukazane.
Jak już pisałam przy okazji pierwszego tomu, genialne jest stworzenie magii niebędącej magią ogólną, powszechną, a dopasowaną pod człowieka.

Wielowymiarowe postaci, genialnie stworzony świat magiczny, podejście indywidualne do każdej jednostki, mroczne odcienie magii, zagadki, tajemnice, niemalże namacalne napięcie i niepowtarzalny klimat – czego chcieć więcej? Trzeciego tomu :)

„Nocturna” była świetnym debiutem, ale „Oculta” bije ją na głowę. Autorka teraz pokazała, na co naprawdę ją stać. Polecam!

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Jaguar.