Ocal mnie od złego recenzja

Jednym z wielu przodujących ostatnio tematów jest wpływ dzieciństwa na dorosłe życie. W prawidłowo funkcjonującej rodzinie, opiekunowie zobowiązują się do otaczania swoje pociechy miłością i akceptacją. Dzięki temu dziecko doświadcza bezwarunkowej troski, czułości, a to pozwala mu na prawidłowy rozwój emocjonalny. Każda młoda osoba, powinna zostać przygotowana do prowadzenia samodzielnego życia, oraz radzenia sobie z nieprzychylnymi osobami, które mogą wyrządzić jej krzywdę. Co jednak, gdy katem okazuje się ktoś bliski, kogo o to nie podejrzewamy?

Rodzice Allomy nie radzą sobie z ciążącymi na ich barkach obowiązkami. Opieka nad małą dziewczynką, prace domowe, przewijający się problem z narkotykami, a do tego chorująca matka, to dla rodziny Gilbert za wiele. Kiedy na horyzoncie pojawia się pozornie kochająca dzieci Eunice Spry, oferująca pomoc w trudnej sytuacji, decyzja zostaje podjęta bardzo szybko. Alloma trafia w ręce matki zastępczej, która nie szczędzi nowej podopiecznej czułości, dobrego jedzenia, czy nowych zabawek. Jednak sytuacja się zmienia, a życie nie wydaje się już takie kolorowe.

Tortury, surowe zasady, długa lista obowiązków, głodówka, to codzienność dla małej, sześcioletniej dziewczynki i jej przyrodniego rodzeństwa. Eunice z każdym dniem poddaje dzieci nowym wymyślnym karą. Wlewanie środków czystości do gardeł, zmuszanie do jedzenia szczurzych ekskrementów, to zaledwie początek długiej listy upokorzeń serwowanych przez opiekunkę. Główna bohaterka dorasta w świecie pełnym przemocy, odgrodzona od tego zewnętrznego, gdzie nikomu nie można zaufać.

Opis horroru przedstawiony w książce „Ocal mnie od złego”, to wstrząsająca spowiedź autorki, która z bólem serca wspomina swoją młodość. Pozbawiona wsparcia, miłości, opisuje życie z perspektywy ofiary. Przedstawia sadystyczne popędy swojej opiekunki w sposób szczery, brutalny, a czasami obrzydliwy. Opowieść Allomy szokuje, zwłaszcza, że jest to historia prawdziwa. Chociaż kilka razy, przerażona ogromem okrucieństwa, jakie fundowała Eunice dzieciom, odkładałam książkę, warto sięgnąć po tę pozycję. Uświadamia ona ile potworności, hipokryzji, kryje się w otaczających nas ludziach, którzy z pozoru są tacy sami jak my.

Styl pisania Gillbert pozostawia wiele do życzenia i jak dla mnie to jeden z największych minusów tej pozycji. Język nie jest lekki, występuje wiele irytujących powtórzeń, a jego ogólny odbiór zdecydowanie nie zachwyca. Dodatkowo zawiodło mnie zakończenie, które opisuje późniejsze życie Allomy w sposób ubogi, pozostawiając pewien niedosyt.

Pomimo wymienionych przeze mnie wad książka „Ocal mnie od złego” to pozycja warta uwagi. Dzięki niej dostrzegamy radość płynącą z drobnych przyjemności. Zaczynamy doceniać bezwarunkową miłość, którą otaczają nas najbliżsi. Podkreśla jak ważne jest pochylenie się nad problemami i losem innego człowieka, ponieważ czasami jeden mały gest z naszej strony, może uratować komuś życie.