Obudź mnie zanim umrę recenzja

Thrillery psychologiczne to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Uwielbiam ten dreszczyk emocji, poczucie grozy okraszoną analizą psychologiczną bohaterów. Dlatego też z ogromnym zainteresowaniem sięgnęłam po debiutancką powieść Aleksandry Jonasz Obudź mnie zanim umrę.
Rosalie Evans jest detektywem w Chicago. Zostaje przydzielona do sprawy brutalnego zabójstwa młodej kobiety. Okazuje się, że morderstw jest więcej, wyglądają na dobrze zaplanowane. Policjantka wygląda i zachowuje się jakby sama potrzebowała pomocy, swoje lęki zapija alkoholem i lekami. Sytuację pogarsza fakt, że wizje, które ją nawiedzają w snach, zaczynają dziać się w rzeczywistości.

Pierwsze moje zaskoczenie było tuż po otrzymaniu książki – ma tylko 164 strony. Jednak autorka na tych niewielu stronach umieściła tyle akcji, że musiałam się mocno skupić, żeby się nie pogubić. Fabuła mocno pogmatwana, szalejąca akcja i mocno intrygujące postaci – tak w skrócie opisałabym Obudź mnie zanim umrę. Postać policjantki jest niebanalna, wyjątkowa, bardzo ciekawie przedstawiona. Rosalie zostaje zaangażowana w sprawę brutalnego mordercy, który swoje ofiary pozbawia życia w sposób rytualny, bardzo dopracowany. Sprawa jest niezwykle interesująca i bardzo żałuję, że autorka nie wyjaśniła jej w tej części. Na szczęście dla mnie, kontynuacja ma właśnie swoją premierę, więc nie będę musiała długo czekać na rozwiązanie.

Aleksandrze Jonasz udało się stworzyć w powieści mroczny i niepokojący klimat. Pojawił się wątek zaburzeń psychicznych, co jeszcze bardziej skomplikowało fabułę, ale też nadało dodatkowego dreszczyku emocji. Czytelnik zastanawia się, co jest jawą, a co snem. Według mnie to majstersztyk. Drugim moim zaskoczeniem w powieści było miejsce akcji, czyli Chicago, a autorka jest Polką. Z dużym dystansem podchodzę do takich rozwiązań z obawy przed sztucznością. Tutaj nie odniosłam takiego wrażenia.

Obudź mnie zanim umrę to bardzo udany debiut literacki Aleksandry Janosz. Mimo niewielu stron, książka zrobiła na mnie wrażenie, przeczytałam szybko i z dużą przyjemnością. Już nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam kontynuację.