Uciekinier recenzja

„Motto Biura brzmiało: będziesz prowadził wojnę podstępem”.
„Nie mam zamiaru siedzieć cicho, kiedy inni próbują mnie zniszczyć”.
„Nie wymachujemy bronią jak gangsterzy i nie używamy czczych pogróżek. W terenie wyciągamy broń z jednego powodu, i tylko z tego powodu”.

To kilka przykazań Ariego Szamrona, dyrektora tajnej organizacji zarządzającej najniebezpieczniejszymi akcjami izraelskich agentów. To wskazówki, wedle których działa tajny współpracownik Biura, Gabriel Allon, bohater książki Daniela Silvy, zatytułowanej „Uciekinier”.
To już ósma odsłona szpiegowskiej historii, która wkrótce doczeka się ekranizacji, gdyż prawa do sfilmowania serii książek o Gabrielu Allonie zostały zakupione przez wytwórnię Universal Pictures.

„Uciekinier” to sensacyjna powieść pełna akcji, okrutnych działań, szalonych pościgów, morderstw i wykonywanych z zimną krwią wyroków. To także opowieść o honorze, przyjaźni, oddaniu i miłości. Gabriel Allon, wraz z ukochaną Chiarą, zaszywa się we włoskim miasteczku i oddaje się temu, co uwielbia robić. Odrestaurowuje stare obrazy. Chiara także jest agentką, ale jest także kobietą, żoną, a teraz pragnie zostać matką. Gabriel ciągle przeżywa wiedeński zamach, w którym zginął jego ukochany syn, a matka jego dziecka, po traumatycznych wydarzeniach, została zamknięta w zakładzie psychiatrycznym. Allon jest mężczyzną z okrutnymi bliznami i na ciele i na duszy, dlatego nie chce ściągać ponownego ryzyka na swoich bliskich. Chce żyć spokojnie z ukochaną Chiarą, kochać się z nią, oddawać swojej pasji i choć na chwilę próbować zapomnieć o tym, co było. Lecz on ciągle jest jednym z najlepszych agentów izraelskiego wywiadu. I gdy okazuje się, że został porwany jego przyjaciel, były rosyjski agent Grigorij Bułganow, służba upomina się o Gabriela. I on sam nie wyobraża sobie, aby nie mógł wziąć udziału w tej akcji. Wszystkie tropy prowadzą do znienawidzonego rosyjskiego oligarchy, handlarza bronią, chronionego przez Kreml, Iwana Charkowa. Z którym Allon ma ciągle niedokończone sprawy.

I zaczyna się prawdziwe szaleństwo. Akcja rozwija się w zabójczym tempie, poznajemy prawdziwą twarz Gabriela, który okazuje się być bezwzględnym zabójcą, szybkim, bezlitosnym i niezwykle skutecznym. Bo Gabriel działa w wywiadzie od sławetnych wydarzeń z roku 1972, kiedy to zostało zamordowanych jedenastu członków izraelskiej reprezentacji olimpijskiej, na olimpiadzie w Monachium. Wówczas, Ari Szamron, zwerbował młodego obiecującego malarza do akcji odwetowej, która zapisała się we współczesnej historii jako operacja „Gniew Boży”. Tak więc Allon to świetnie wyszkolony agent i prawa ręka Ariego.

Ale Iwan Charkow to także bezwzględny zabójca, działający wbrew wszelkim prawom czy kodeksom. Jak zakończy się to niebezpieczne starcie? Ilu ludzi zginie? Czy Chiara na pewno będzie bezpieczna? Co łączy akcję odzyskania rosyjskiego agenta, z masowymi grobami ludzi zamordowanych pod koniec lat trzydziestych dwudziestego wieku, wskutek stalinowskich czystek?

Jeśli lubicie książkę pełną sensacji, nerwów i niespodziewanych zwrotów akcji, zapraszam do lektury. A może uzyskacie odpowiedzi na te i wiele innych pytań. Jak dla mnie, była to fantastyczna lektura, podczas której na równi z ogromnym zdenerwowaniem, ogarniało mnie i wzruszenie i żal. Teraz nie pozostaje mi nic innego, jak sięgnąć po wcześniejsze odsłony przygód Gabriela Allona, a także cierpliwie czekać na filmową adaptację tych powieści.
A na koniec... cytat:

(…) - Gabrielu, musisz mi obiecać trzy rzeczy.
Czego tylko zapragniesz.
Obiecaj mi, że będziemy mieli dziecko.
Obiecuję.
Obiecaj, że nigdy się nie rozstaniemy.
Nigdy.
I obiecaj, że zabijesz ich wszystkich.


http://agnesscorpio.blogspot.com/2011/04/uciekinier-daniel-silva.html