Maybe Someday recenzja

"Nauczyłem się jednak, że sercu nie można nakazać, kiedy, kogo i jak ma pokochać. Serce robi, co chce. Od nas zależy najwyżej to, czy pozwolimy naszemu życiu i głowie dogonić serce."
~~~
Tylu pozytywnych opinii jak o tej książce chyba jeszcze nie słyszałam w przypadku jakiejkolwiek innej. Jako wierna fanka Colleen Hoover, która potrafi brać jej książki w ciemno, wiedząc, że się na nich nie zawiedzie, zostawiłam ten kultowy tytuł praktycznie jako jeden z ostatnich. I wiecie co? Źle zrobiłam. A dlaczego? O tym nieco później. Najpierw opowiem pokrótce o fabule.
Sidney ma sielankowe życie. Ma możliwość studiowania, żyje na swoim i ma stabilny związek u boku cudownego chłopaka. Pewnego dnia zwraca uwagę na mężczyznę przesiadującego na balkonie. Gitarzysta, który czuje swoją muzykę w najpiękniejszy możliwy sposób. Taki, który sprawia, że Sidney częściej wychodzi go posłuchać, a momentami dośpiewuje własne partie. Ridge od dłuższego czasu zmaga się z blokadą twórczą, dlatego widząc sąsiadkę, która rozumie jego melodie, postanawia bliżej ją poznać i przede wszystkim zaproponować współpracę przy tworzeniu utworów. Od tej decyzji jednak wiele się zmieni i sielanka w życiu dziewczyny może skończyć się w ciągu kilku godzin.
No Colleen mnie nigdy nie zawodzi. W tym przypadku także tak się nie stało. Emocje wylewały się z każdej strony, fabuła była prosta, ale niezwykle przyjemna. Czasem udało się mnie zaskoczyć, mimo, że zawsze sobie powtarzam, że Hoover nie może mnie już niczym zaskoczyć bo znam ją na wylot. Dużo osób określa ten tytuł jako najlepszą jej książkę. No właśnie i tutaj przechodzimy do meritum tego co napisałam na początku. Żałuję, że zabrałam się za tę książkę teraz, w momencie kiedy usłyszałam milion opinii mówiących to samo i wyrażających to jaka ta książka jest wspaniała. Czy była? W pewien sposób owszem, jednak przez tyle pozytywnych opinii oczekiwałam czegoś więcej. Troszkę się zawiodłam przez własną głupotę i nastawienie na niewiadomo jaki cud. Książka oczywiście trafia do grona ulubieńców, bo historia była cudowna i bliska mojemu muzycznemu sercu, jednak na jej podstawie nauczę się, że ilość pozytywnych opinii nie powinna wpływać na moje nastawienie. Ridge i Sidney od samego początku skradli moje serce, dlatego na pewno jeszcze do nich wrócę, a zainteresowanym polecam jak najszybciej sięgnąć po ten tytuł.