Nie odpisuj recenzja

Przeczytałam książkę „Nie odpisuj” w dwa wieczory. Uwielbiam kiedy nie mogę oderwać się od czytania. Jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się, żeby po dwóch pierwszych zdaniach tak bardzo zaciekawiła mnie książka. Pierwsze spotkanie z autorem uważam za bardzo udane.
Po pierwszej stronie wiedziałam już, że tak łatwo nie oderwę się od czytania. Kompletnie straciłam poczucie czasu czytając tę książkę. Na zegarku była już 1:30 a ja nadal chciałam ją czytać.
Na początku poznajemy dwóch bohaterów, dwie odrębne historie, które wiadomo pod koniec w jakiś sposób połączą się w całość. Główni bohaterowie zmagają się z problemem, którego nie są w stanie sami rozwiązać. Nikt nie był w stanie im pomóc. Czytając, dotarło do mnie, że są to jak najbardziej współczesne problemy, o których rzadko się mówi. Właśnie na takie rzeczy powinno się zwracać uwagę w dzisiejszych czasach. Takie tematy powinny być poruszane i rozwiązywane. Nie dziwię się, że Michałowi – bohaterowi tej książki, nikt nie wierzył. Był wyśmiewany kiedy mówił o swoim życiu z żoną, ponieważ przemocy w tej stronę nikt się nie spodziewał. Bo żeby kobieta stosowała przemoc w stosunku do swojego męża? Jest to naprawde niewiarygodne i mało popularne. Informacje o tego typu przestępstwach są naprawdę znikome. Po prostu o tym się nie mówi. Michał miał marne szanse na poprawę swojego życia. Jestem w szoku jak łatwo można zmanipulować wszystkich i stwarzać pozory, jak to robiła Agata. Genialnie wykreowana bohaterka. Nadal zastanawiam się, co siedzi jej w głowie? Bardzo chciałabym rozgryźć jej sposób myślenia. Natomiast Martyna…bardzo ciekawa postać, na początku bardzo jej współczułam, jednakże później trochę mniej. Nie spodziewałam się totalnie tego, co zrobiła. Bohaterka, która jest bardzo rozchwiana emocjonalnie. Przy tej postaci został poruszony problem uzależnienia od alkoholu, który wydawało mi się, że cały czas rósł. Jej pragnienie upicia się zawsze wygrywało.
Z całego serca polecam tę książkę.