Szósta klepka recenzja

Małgorzata Musierowicz jest dla mnie autorką szczególną, bo silnie uzależniającą. Pierwszą swoją przygodę z jej twórczością zaliczyłam w początkowych miesiącach gimnazjum, a potem już poszło z górki. Nie zajmują mnie jej książki dla dzieci, nie obchodzą nagrody ani słynny brat. Liczy się tylko Jeżycjada :)

W pierwszym tomie tej serii poznajemy rodzinę Żaków - główną bohaterkę Cesię, jej siostrę Julię, ich rodziców oraz dziadka. W żótym domu z wieżyczką mieszka też z nimi ciocia Wiesia i jej mały syn - Bobcio, postać dziś już kultowa. Cesia jest zakompleksioną nastolatką, bardzo uczynną i stale wykorzystywaną przez rodzinę. Jak na każdego normalnego człowieka (zwłaszcza w tym wieku) przystało, ma wielką potrzebę znalezienia przyjaźni i miłości...

Akcja książki toczy się w połowie lat siedemdziesiątych w Poznaniu. Czasem, kiedy czytam takie lektury, mam wielką ochotę cofnąć czas i przeżyć chociaż jeden dzień w innych niż współczesne realiach. Wszystko wydaje się takie interesujące, a jednocześnie swojskie.

Największym jednak plusem tej książki są świetnie wykreowani bohaterowie. Przypuszczam, że rodzina Żaków jest jedną z bardziej specyficznych familii w historii polskiej literatury, profesora Dmuchawca żadnemu fanowi Jeżycjady przedstawiać nie trzeba, a klasa Cesi, na czele z chmurnym i nieco zbuntowanym Jerzym Hajdukiem, to zbiorowisko jednostek wszelakich - znudzonych, pilnych, inteligentnych, leniwych, po prostu różnych.

"Szósta klepka" to świetna lektura na jeden wieczór - łatwa, przyjemna, zabawna i bardzo, przynajmniej dla mnie, sentymentalna :)