Najgłupsi przestępcy świata recenzja

Czy czytanie o przestępcach może być przyjemne? Czy może sprawiać, że czytelnik się uśmiecha, albo wręcz parska śmiechem? Tak, jeśli się sięgnie po książkę Najgłupsi przestępcy świata Alaina Bauera!

Autor zebrał w swojej króciutkiej publikacji aż 300 przypadków osób, które popisały się wyjątkową głupotą albo bezmyślnością przy okazji popełniania czynów niedozwolonych. Jest to zbiór krótkich historii działań nieogarniętych przestępców, opisanych lekko i z humorem, a także często opatrzonych kąśliwymi komentarzami pana Bauera.

Podziwiam, że autor podjął się zadania odnalezienia i opisania losów najgłupszych przestępców współczesnych czasów. Musiał mieć przy tym sporo radości, ale też zapewne odczuwał co jakiś czas poczucie zażenowania, bo jego bohaterowie stanowią naprawdę "niezwykłe" przypadki. Na plus trzeba mu policzyć wspomniany lekki i ironiczny styl, a także to, że nie skupił się tylko na głupich przestępcach z jednego regionu, ale przytoczył opowieści z różnych stron świata, nawet kilka z Polski. Oczywiście prym wiodą przypadki z amerykańskiego podwórka, ale sporo jest też tych z ojczyzny autora, to znaczy z Francji.

Publikacja podzielona jest na rozdziały, w których poszczególne historyjki łączy dowcipnie ujęty temat przewodni. I tak wśród nich znajdą się takie tytuły:

*"Czy to przypadkiem nie jest jakiś bal przebierańców?", gdzie opisane są wyjątkowo oryginalne przebrania, które jednak niekoniecznie sprawdzają się, jeśli ktoś nie chce zostać rozpoznany;

*"Wybierz swoją broń", w którym autor opisuje osoby, które wybrały niekonwencjonalne przedmioty, jako broń - na przykład pana, który postanowił obrabować skład broni z kijem bejsbolowym w ręku;

*"Pokolenie 2.0" przytaczające niefrasobliwość przestępców, którzy chwalili się swoimi wyczynami w mediach społecznościowych, albo zostawiali w Internecie ślady, które umożliwiły policji ich schwytanie;

*Folwark zwierzęcy", w którym opisane są przypadki, kiedy w czynach przestępczych przeszkadzały pechowcom zwierzęta.

To oczywiście tylko przykładowe rozdziały, całość liczy ich 22 , więc o wiele, wiele więcej. Wszystkie są krótkie, zwięzłe i składają się z opowieści napisanych w bardzo lekki sposób, dzięki temu całą książkę pochłonęłam wręcz błyskawicznie i z zainteresowaniem. Czasem się śmiałam przy lekturze, chwilami otwierałam szeroko oczy z zaskoczenia, jak czytałam o nieudolności i nieogarnięciu opisanych przestępców, albo o pechu, jaki ich prześladował w działaniach niezgodnych z prawem.

Jeśli chcecie poczytać coś w rodzaju kroniki kryminalnej, ale na wesoło, to polecam Wam Najgłupszych przestępców świata ! To lektura na jeden wieczór, a zapewni sympatyczną (choć niepozbawioną ciarek żenady) rozrywkę i może być źródłem anegdotek, które będziecie opowiadać na wszystkich spotkaniach towarzyskich ;).