Niebo nad jej głową recenzja

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA
Premiera książki 18.05.2022r.

Każdą kolejną książkę Klaudii Bianek czytam w ciemno, gdyż uwielbiam prozę tej Autorki. Co ciekawe moja przygoda zaczęła się właśnie od pierwszego tomu z serii "Jedyne takie miejsce" o tym samym tytule. Teraz miałam okazję przeczytać już finałową powieść, w której Czytelnik może poznać nowych bohaterów, ale przeczyta również o tych, którzy pojawiali się w poprzednich częściach.

Blanka od wielu lat wychowywała się w domu dziecka i twierdzi, że to najlepsze, co mogło ją spotkać w tym momencie. Osiemnastoletnia dziewczyna dopiero wkracza w dorosłe życie i musi radzić sobie w nim zupełnie sama. Może liczyć na telefoniczne wsparcie pani Gabrysi — jedynej lubianej opiekunki. Ale czy dobrze zrobiła, że całkowicie jej zaufała? Całkowicie odcinając się od przeszłości i próbując zapomnieć o trudnych wydarzeniach z dzieciństwa, Blanka przeprowadza się nad morze i rozpoczyna pracę w "Spaceship".

Tutaj pracuje również Adrian. Dziewiętnastoletni barman, który także nie miał łatwego dzieciństwa. Na szczęście swoje miejsce odnalazł w domu cioci, niestety z dala od siostry. Za chłopakiem również ciągną się demony przeszłości i bolesne doświadczenia, ale z niewiadomych dla siebie przyczyn czuje, że powinien pomóc Blance.

Dwójka głównych bohaterów to postacie, z którymi polubiłam się już od pierwszych stron. Podobnie jak szybko polubili się Adrian z Blanką, tak samo zjednali sobie moją sympatię. Dwoje jeszcze nastolatków z bagażem większym niż niejeden dorosły i historia rodzącej się nieśmiało miłości. Autorka wykreowała postaci z wielu względów wyjątkowe i pokazała ich bardzo ważne cechy, których każdy z nas szuka w drugim człowieku. Skupiła się między innymi na bezinteresownej pomocy, samodzielności, dostrzeganiu piękna małych rzeczy, czy opiekuńczości.

Klaudia Bianek nie boi się trudnych tematów i w każdej książce Autorki znajdziemy ich sporo. Tutaj jednak jest ich bardzo dużo i są naprawdę ciężkie. W powieści przeczytamy o alkoholizmie, narkomani, wychowaniu w domu dziecka, czy gwałcie na dziecku. To na pewno nie są proste rzeczy, ale Autorka pisze o nich w delikatny, a jednocześnie bardzo emocjonalny sposób.

Książkę czyta się bardzo szybko, potrzebowałam kilku godzin na skończenie historii Blanki i Adriana i żałowałam, że już nie przeczytam więcej o tych bohaterach. Akcja płynie niespiesznie, ale nie zbyt wolno, nie brakuje również zaskoczeń. Uczucie między bohaterami początkowo dla nich samych jest zaskoczeniem, a kiedy dają dojść do głosu sercu, ma szansę się rozwijać. Czy jednak demony z przeszłości nie przejmą kontroli, a na nastolatków na pewno czeka szczęście? Tego dowiecie się tylko z książki, do której lektury bardzo Was zachęcam.

Recenzja powstała dzięki współpracy z Wydawnictwem We need YA.