O chłopcu, który zwariował recenzja

Książka "o chłopcu który zwariował" - Wiesław Jankowski

W książce autor przedstawia nieszczęśliwe losy ośmio letniego chłopca o imieniu Jorgen, który wraz z babcią mieszka na wsi. Wiedli szczęśliwe życie, jednak po zabawie z przyjacielem Michałem wszystko się zmienia gdy ten przez niefortunny wypadek umiera. Babcia chcąc uratować wnuczka postanawia pozbyć się zwłok. Aby pozbyć się grzechy postawnawia codziennie z wnuczkiem sprzątać w kościele i błagać o wybacznie. Pewnego dnia siostra Franciszki Ewa przychodzi w odwiedziny i dowiaduję się o tym w jaki sposób babcia Franciszka karze choremu dziecku chodzić do kościoła. Postanawia poinformować rodziców Jorgena, którzy w drodze do syna giną w wypadku. Trudny moment był dla Franciszki gdy dowiaduje się o śmierci córki popada w depresję i obłąkanie. Obwinia się o to co się wydarzyło po przeprowadzce z wnuczkiem do miasta. Mały chłopiec po usłyszeniu od babci aby z nikim nie rozmawiał bo ludzie są źli staje się obiektem drwin. Po śmierci babci mały chłopiec ma trafić do domu dziecka, lecz postanowił zostać z osobą, którą poznał w piwnicy. Jest to bezdomna Ula, która również kiedyś straciła swojego syna przez nadmiar alkoholu. Zaprzyjaźnią się z dziewczyną, z którą często rozmawia. Jednak pewnego dnia Jorgen źle zrozumiał słowa Uli o tym, że najbliższych nawet po śmierci mamy w sercu. Te słowa spowodowały, że staje się obłąkany, nie chce z nią rozmawiać. Rzuca się na nią po czym zaczyna ją bić. Wtedy Jorgen trafia do szpitala psychiatrycznego dla dzieci gdzie tam co noc pod postacią jednego z chłopców ukazuje się jego babcia i z nim rozmawia. Są to bardzo trudne chwile w życiu chłopaka.

Jest to niezwykle wzruszająca historia, którą przeżywa tak młody chłopiec. Widział on śmierć babci, która bardzo przeżył. W pewnym stopniu babcia mimo iż chciała dobrze, skrzywdziła go w sposób psychiczny przez co stał się wyrzutkiem. Książka jest bardzo smutna, ale zachęca do czytania. Jest bardzo ciekawa mimo tych smutnych momentów opisanych w tej historii. Cieszę się, że mogłam ją przeczytać, choć nie raz płakałam. Było mi bardzo żal tego chłopca i tego co przeszedł. Nigdy nie chciałabym być na jego miejscu.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję serwisowi @nakanapie.pl