Czarodziejskie więzy recenzja

Trzeci i ostatni tom trylogii o "Wyspie Trzech Sióstr" był moim pierwszym. Nic nie szkodzi, że nie czytałam poprzednich, wszystkie wydarzenia zostały ładnie dołączone do historii i przypomniane, a niektórych wątków można się było domyślić. Była to lekka nie wymagająca opowieść o miłości i magii, rozgrywająca się na uroczej wyspie. Zaserwowana została nam także nie zła dawka bólu, rozczarowania, miłości i szczęścia, oprószona szczyptą czarów. Wszystko to pomieściła niepozorna, mała książeczka licząca nie całe trzysta stron.

Klimat towarzyszący nam podczas wędrówki po stronicach przypominał mi sielskie życie w małych amerykańskich miasteczkach, co bardzo mi odpowiadało i nadawało jej swoistego charakteru. Nasunął mi się na myśl serial "Kochane kłopoty" kultowy zresztą, a pojawiające się elementy magii kojarzyłam z "Zaklinacz dusz". Nie widziałam go, jedynie przelotem, ale tak właśnie wyobrażałam sobie wyspę trzech sióstr.

Mia Devlin, zjawiskowo piękna kobieta o płomiennych rudych włosach należy do kręgu, jaki tworzy wraz ze swymi dwiema siostrami Nell i Ripley. Jej żywiołem jest ogień. Pozostałe to ziemia i wiatr. Wszystkie noszą w sobie ogromny dar przekazywany z pokolenia na pokolenie. Uciekając przed złem, stworzyły dla siebie bezpieczną przystań na wyspie. Chociaż znalazły na niej spokój, dawna klątwa dała o sobie znać. Na nowo zagraża czarodziejkom niebezpieczeństwo. Łącząc swe moce spróbują przeciwstawić się czającemu się złu. 

Dziesięć lat temu Mia, zamknęła swe serce przed miłością. Odkąd Sam Logan, jako jeszcze młody chłopak porzucił ją i wyjechał, dziewczyna bardzo to przeżyła. Przez długi czas nie umiała sobie poradzić z nagromadzonym bólem po stracie, jakim była wielka miłość i z rozczarowaniem jakim okazał się chłopak. Stanąć na nogi pomogła jej księgarnia i kawiarnia, którą prowadziła wraz z przyjaciółkami. Nie obyło się też bez czarów. Zaklęcia ochronne, rzucone na siebie, pozwoliły nie myśleć o bólu i zamroziły jej serce na ponad dekadę. 

Niespodziewanie, Sam powrócił na wyspę pod pretekstem prowadzenia odziedziczonego hotelu. Ma zamiar odzyskać dawną miłość, której wyrzekł się pod wpływem zbyt gwałtownych uczuć i młodości. Nie był gotowy na stały związek. Teraz zmienił nastawienie i nie zamierza już wyjeżdżać. Poniesie konsekwencje swej pochopnej ucieczki. Pragnie tylko jej i nic go nie powstrzyma, aby ponownie zdobyć Mię. Woda jest czwartym z żywiołów brakującym w kręgu. By pokonać narastające zło, siostry będą potrzebowały wszystkich czterech. Sam, właśnie jest tym brakującym ogniwem. Czy uda im się wspólnie ochronić ich dom?

Podobało mi się. Jest to moje pierwsze spotkanie z Panią Roberts i niewątpliwie udane. Pisze fajnym lekkim stylem. Słownictwo użyte w powieści doskonale tam pasuje. Romans wpleciony w akcję nadaje pikanterii, a opisy scen zbliżeń nie kują w oczy. Pożądanie aż kipi pomiędzy bohaterami, na co się wyczekuje. Opis charakterów postaci nadaje im prawdziwości. Polecam.