Nikt o tym nie mówi recenzja

Chyba nie ma wśród nas nikogo, kto by nie korzystał z dobrodziejstw płynących z Internetu. Ten wynalazek człowieka znalazł swe zastosowanie praktycznie we wszystkich dziedzinach życia i stał się wręcz niezbędny jak tlen do oddychania. Jednak oprócz dużych korzyści jakie czerpiemy z sieci, Internet niesie również ogromne zagrożenie w postaci uzależnienia. Najczęściej popadają w nie dzieci, które są bardziej podatne, ale nie brakuje ich także i wśród dorosłych.

Muszę przyznać, że coś w tym jest. Sama jak tylko wstaję to sięgam po telefon i sprawdzam kolejne strony oraz informacje. Gdyby odcięto mnie od tego środka przekazu chyba bym się zdenerwowała i nie umiała znaleźć sobie miejsca. Najwyraźniej nie potrafiłabym już żyć normalnie bez Internetu.

Autorka w swej książce porusza właśnie te tematy, które zna z autopsji. Sama prężnie działała w sieci i zamieszczała wiele postów, przez co stała się dosyć sławna i rozpoznawalna. Jednak dopada ją prawdziwe życie i brutalna rzeczywistość, z którą jak się okazuje nie potrafi sobie poradzić.

Zasypuje nas tak ogromną ilością formułek i nazw, że ciężko było mi się przez nie przebić i zrozumieć sens jej przekazu. Niestety przez to często musiałam odkładać książkę, by moje szare komórki odpoczęły.

Ta pozycja podzielona jest na dwie części i ku memu zdziwieniu, to właśnie ta druga była dla mnie o wiele bardziej przystępna. Szczerze przyznaję, że momentami ściskało mi się serce, gdy czytałam o tym co spotkało jej siostrę i jej maleństwo. Nie płakałam, ale czasem strasznie dławiła mnie w gardle.

Szczerze wam powiem, że dziwna to była dla mnie lektura. W większości chaotyczna i nudna. Zdecydowanie szybko o niej zapomnę. Nie podszedł mi styl pani Lockwood i trochę dziwi mnie, że to dzieło zdobywa tyle nagród i takie ogromne uznanie na świecie. Być może nie znam się na dobrej literaturze i mam spaczony gust.

Nie odradzam wam sięgnięcia po książkę, gdyż może wy znajdziecie w niej coś co was zachwyci i zrozumiecie informacje jakie zawarła w treści pisarka. Przykro jest mi to pisać, ale chcę być z wami szczera. Jestem ciekawa waszej opinii i czy podzielacie moje zdanie.