Nightbane recenzja

„Nightbane” to niesamowita książka, na którą czekałam. Historia rozpoczęła się w miejscu, w którym skończył pierwszy tom, opowiadana w naprzemiennych rozdziałach, których przedstawiają teraźniejszość. Nie spodziewałam się, że ta historia wywoła to we mnie takie emocje. „Lightlark” tak mi się spodobał, że nie mogłam się doczekać, aż „Nightbane” zostanie u nas wydane. Isla przeszła tak wiele, ekscytujące było widzieć, jak ufa ludziom i nawiązuje przyjaźnie. Książka sama czytała się, a autorka po raz kolejny doprowadziła to, do końca, który wbił mnie w fotel. Przygotujcie się na wiele emocji, które wciągną was w ten magiczny świat.

Główną bohaterką książki autorstwa Alex Aster pod tytułem „Nightbane” jest Isla Crown, jako przywódczyni Dzikich dostąpiła „zaszczytu” wzięcia udziału w grze Centennial. Świat, w którym przyszło jej żyć jest brutalny i niebezpieczny, wszystko za sprawą klątw, które dotykały sześć krain i zamieszkujące w nim ludy. Lightlark jest tajemniczą wyspą, która pojawia się raz na sto lat i przez sto dni jej uczestnicy mają szansę zdjąć klątwę. To brutalna gra, przepełniona zdradą, intrygami, pułapkami, stawka była bardzo wysoka, przywódcy byli szkoleni przez całe życie, aby zmierzyć się ze sobą, własnymi słabościami. Isla przełamała klątwę uwalniając sześć królestw, zdobyła uczucie dwóch niesamowicie potężnych władców. Niewielu wiedziało jednak, w czy tkwi źródło jej mocy. Ciężko sprostać obowiązkom władczyni, zwłaszcza, kiedy nie wszyscy pogodzili się z porażką i uznają ją godną tego tytułu. Czy grozi jej niebezpieczeństwo? Czy Lightlark jest zagrożony?

W „Nightbane” autorka nie tylko wprowadziła nowe postacie, ale także rozwinęła informacje o Lightlark i jego mieszkańcach. Isla coraz bardziej zdaje sobie sprawę, jak chronili ją strażnicy, jak pozbawiona jest kontaktu z własnym ludem. Próbuje zadośćuczynić i zwiększyć swoją moc, jednak nie jest to dla niej łatwe. Isla trenuje jeszcze więcej, staje się tym, kim chciała być I chociaż czasami może ją to przestraszyć, wie, że jest potężna.

Alex Aster sprawia, że jej teksty są piękne i zaczęłam sobie wyobrażać sobie wszystkie sceny, krajobraz, każde wydarzenie. Postacie są jednymi z ciekawszych, o których przyszło mi czytać. Ich historie były głębokie i wielowarstwowe, przewijały się przez całą książkę, odkrywając tajemnice. Tekst „Nightbane” wydaje się znacznie mocniejszy, a wybory narracyjne i struktura sprawiły, że lektura była znacznie płynniejsza. Alex Aster przekazuje znacznie więcej informacji o świecie magicznej wyspy Lightlark i dostrzegamy, jak konsekwencje wydarzeń z poprzedniej książki wpływają na teraźniejszość. Można było wyczuć napięcie i złe przeczucia, które towarzyszyły bohaterom ścigającym się z czasem, aby zrobić wszystko, co w ich mocy, by zapobiec temu, co miało nadejść.