Polaris. Jest zimno. Cieplej nie będzie. recenzja

Miałam w ostatnim czasie okazję przeczytać kolejną książkę, która poruszyła mnie do głębi. "Polaris" Marka Kamińskiego jest powieścą, obok której nie da się przejść obojętnie. Z każdego zdania wyziera melancholia, która łączy się z przeżywaniem straty przez jednego z naszych głównych bohaterów. Pełno w niej motywów rodem z kultury Kraju Kwitnącej Wiśni oraz mitycznych opowieści, które w czasie wyprawy na biegun wydają się być bardzo namacalne, a granica między rzeczywistością a fantazją zaciera się z każdym dniem coraz bardziej.

Każdy z wędrowców oprócz tego, że mierzy się z żywiołem natury, walczy z własnymi słabościami i przekracza granice własnej wytrzymałości. To co rozgrywa się na trasie, przekracza wszelkie granice, a książka tak naprawdę pokazuje, jak niewiele wiemy, co mogą odczuwać ludzie przebywający w tak ekstremalnych warunkach, do których zresztą są wcześniej odpowiednio przygotowywani, zarówno fizycznie, jak i mentalnie, odpowiednimi kilkutygodniowymi planami treningowymi.

Bardzo podobały mi się płynne przejścia pomiedzy jawą a snem i symbolika całej historii. Jedni ryzykowali życie, obsesyjnie ruszając w pogoń za legendą, drudzy traktowali podróż jako zamknięcie pewnego rozdziału, a jeszcze inni wyruszyli w celach zarobkowych. Metaforycznie wędrówkę na biegun można rozumieć jako ludzką wędrówkę przez życie, w czasie której napotykamy różne przeszkody, przeżywamy zarówno radosne, jak i złe chwile.
Fabuła, przesłanie i nieoczywiste zakończenie sprawiły, że z lektury czerpałam wielką satysfakcję. Narracja była bardzo płynna, opisy przeplatane mitycznymi historiami zostały napisane ładnym stylem. To była książka, która nakarmiła moją duszę, oby w najbliższym czasie powstawało więcej takich publikacji. Polecam z całego serca❤️

"Wiesz, istnieje psychologiczna teoria, według której pod wpływem zimna zmysły zamykają się na świat zewnętrzny, dzięki czemu umysł zwraca się do wewnątrz. Nie wiem dokładnie, na czym to polega, ale tam właśnie tego doświadczyłem. (...) Nasza energia, którą normalnie kierujemy w stronę świata, wraca do środka i toruje nam drogę. Dzięki niej możemy wyruszyć w podróż w głąb siebie, dowiedzieć się, kim jesteśmy (...) "