Pociąg recenzja

Córeczka Ewy (Ula) ginie w pożarze domu, gdy ta spędza gorący weekend u swojego kochanka. Skutkuje to tym, że mąż kobiety oskarża ją o śmierć dziewczynki i postanawia, że zrobi wszystko by dorwać byłą już żonę, zniszczyć jej życie i doprowadzić do obłędu.

Ewa ukrywa się w mieszkaniu przyjaciółki, Dominiki, która jest w tym momencie jedynym przychylnym jej człowiekiem. Pewnego dnia Tomek, który jest również policjantem, dowiaduje się o tym, gdzie znajduje się jego była partnerka. Powoduje to, że kobieta musi uciekać. Jedzie na dworzec i kupuje bilet na pierwszy lepszy pociąg. Tak oto trafia do pojazdu jadącego do Krakowa. W przedziale nie jedzie jednak sama, towarzyszy jej dwóch mężczyzn. Pierwszym z nich jest Stanisław, życzliwy staruszek, którego pomoc okaże się dla naszej bohaterki niezastąpiona. Drugim pasażerem jest Michał, komornik, którego główną cechą jest bezduszność. Jednak podróż z Ewą coś w nim zmienia, postanawia on, pomimo swojego paskudnego charakteru, pomóc kobiecie. Dlatego, po tym, gdy pociąg wjeżdża na krakowski dworzec cała trójka nie rozdziela się i tak zaczyna się ich przygoda.

W tej historii mamy przede wszystkim dużo ludzkiego dramatu i dużo seksu, bardzo dużo seksu. Poza tym każdy z bohaterów ma swoje wewnętrzne demony, z którymi walczy każdego dnia, a które nie dają o sobie zapomnieć. Nawet pan Stanisław ma swoją mroczną przeszłość, która trzyma się go jak rzep psiego ogona. Najbardziej ze wszystkich postaci lubię Dominikę, która dla swojej najlepszej przyjaciółki gotowa jest zrobić wszystko, a jednocześnie jest zabawna, urocza i ma niewyparzony język, a takiego przyjaciela szukać, w prawdziwym życiu, ze świecą. Ewa mimo wszystkich złych decyzji, które podjęła i rzeczy, które zrobiła nie zasłużyła na to co ją spotkało, dlatego też darzę ją dużą sympatią i kibicuje do samego końca.

Myślę, że jest to niezły debiut i trzymam kciuki za kolejne książki, bo myślę, że autorka nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa w historii Ewy, Michała i reszty bohaterów.