Zimne wody Wenisany recenzja

Przyciągająca wzrok okładka - nieco mroczna i tajemnicza, idealnie odzwierciedla klimat świata Wenisjany.
Miasto Weniswajt to istny labirynt, pełen zakamarków i niezbadanych ścieżek. Miasto tak niebezpieczne, że dzieci do 14-ego roku życia muszą przemieszczać się w nim przywiązane do siebie sznurem, pod czujną opieką dorosłych, inaczej mogłyby przepaść na zawsze.
Na dodatek Weniswajt pełen jest kanałów wodnych pod którym... kryje się drugi świat, Weniskajl, który jest lustrzanym odbiciem pierwszego, tylko że jego mieszkańcom daleko do ludzi.

"Zimne wody" pełne są nieoczywistości, zaczynając od tego, że pozornie jest to powieść dla dzieci, sama bohaterka ma 12 lat, ale świat, w którym żyje jest mroczny, niebezpieczny i pełen spisków oraz przemocy. Nie jest to do końca lektura dla dzieci, raczej dla starszej młodzieży, która oczekuje od książki "czegoś więcej" i która chce zanurzyć się w poważnym, i nawet nieco groźnym, klimacie książki.

Nie ma tutaj typowego podziału postaci na dobre i złe. Każda osoba, tak jak to niecodzienne miasto, kryje w sobie drugie dno. Bohaterowie bywają lekkomyślni, egoistyczni, ale przede wszystkim ludzcy. Może nie wzbudzili we mnie palety emocji, ale ich historie śledziłam z przejęciem i byłam ciekawa ich dalszych losów.

"Wenisana" charakteryzuje się naprawdę niecodzienne stylem. Odrobinę chaotycznym, niejasnym, a przy tym jednocześnie poetyckim i magicznym. Oryginalnym. Autorka ze swobodą bawi się językiem oraz powtórzeniami, które są celowe. Wiem, że niejednego mógłby taki styl odrzucić, ale mnie wręcz przyciągał i jeszcze mocniej kotwiczył w tym dziwnym miejscu. Jeszcze lepiej mogłam poczuć klimat miejsca, w którym nic nie jest takie na jakie wygląda. Nie ma tutaj konkretnych opisów, ale zdawkowe, pojedyncze informacje, jakie stopniowo czytelnik zbiera, by później złożyć wszystko w całość.

Ogromnie spodobała mi się fabuła, cała przedstawiona historia, jak i wykreowany świat. Miał w sobie odrobinę dziwactwa i szaleństwa, chaosu, który całkowicie mnie kupił i wciągnął w swoje odmęty. Jedyną wadę jaką znajduje to... objętość. Mamy tutaj zaledwie 180 stron (niesamowitej) historii, ale napisanej gigantyczną czcionką. Pozostawia po sobie niedosyt i chęć na więcej. Najchętniej od razu chwyciłabym za kontynuację.