Niespokojne serca. recenzja

https://czytamdlaprzyjemnosci.blogspot.com/2020/02/1320-niespokojne-serca-agata-sawicka.html
Czy wierzycie, ze jakieś wydarzenia dzieją się w jakiś dziwnie zaplanowany sposób. Czasami wydaje się, że złe doświadczenia spadają na nas, aby przytłoczyć, często podważyć wiarę w sens podejmowanych decyzji. Niestety, pogrążeni we własnej bezsilności, nie dostrzegamy, że jest to sygnał aby zmienić coś we własnym życiu. Czasami taki kopniak od życia motywuje do podjęcia decyzji o zawalczeniu o własne szczęście i marzenia. W takiej sytuacji została postawiona Julianna, która przez całe życia spełniała wszystkie wymagania stawiane przez rodziców. Aż pewnego dnia zdobyła się na odwagę i powiedziała swoim rodzicom czego tak naprawdę pragnie. Kierując się radami swojego dziadka, postanowiła zawalczyć o swoje marzenia. Sposób realizacji podjętej decyzji wydaje się dosyć nieprzemyślany, mogę stwierdzić nawet, że mocno ryzykowny. Jednak młodość ma swoje prawa i nie zawsze zdaje sobie sprawę z konsekwencji podjętych działań.
"Niespokojne serca" to powieść, w której łączy się przeszłość z teraźniejszością. Z jednej strony możecie śledzić losy Julianny i jej nowych znajomych, z drugiej strony udacie się w podróż do lat z okresu II wojny światowej i lat powojennych i poznacie historię pewnej miłości. Nie będą to łatwe wspomnienia. W niektórych momentach łza zakręci się w oku.
W Bieluniu spotkacie niezwykłe osoby, które emanują dobrocią i empatią. Trochę idylliczny obrazek z życia mieszkańców przywodzi na myśl tęsknotę za życiem, które nie pędzi. Jest czas na pracę i rozmowę, ale też czas na poszukiwanie odpowiedzi co chcę robić i co jest najważniejsze dla mnie w życiu. Mądre rady babci Nusi i pana Ignacego wprawiają czytelnika w zadumę i skłaniają do refleksji nad własnym życiem. Tajemniczy Henryk w bliższym poznaniu, sprawia że zaczyna się wierzyć, że idealny mężczyzna istnieje. Z pozoru nieprzystępny i gburowaty, głęboko skrywa swoje prawdziwe ja. Jest odpowiedzialnym mężczyzną, który poważnie traktuje złożone deklaracje i stara się tak postępować by nie ranić innych.

Lekki styl autorki sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Kartka, za kartką sama się przewraca i nie wiadomo kiedy jest już koniec. I to jest ogromny minus, bo zostałam w zawieszeniu. Już miałam nadzieję, że rozwiąże się zagadka z przeszłości, gdy okazało się, że dalej nie ma nic. Pozostało mi czekać na drugi tom. Tylko ciekawe kiedy ukaże się? Takie książki warto czytać hurtem, jeden tom za drugim, aby za szybko nie rozstawać się z bohaterami i cudownym Bieluniem oraz Zaleszycami. Aż trudno uwierzyć, że jest to debiut! Nie pozostaje mi nic innego tylko zaprosić was do świata Julianny i jej przyjaciół.