Dom wilka recenzja

 Rewelacyjna powieść dla szerokiego grona czytelników – 1o-14- latkowie przeczytają ją z równą przyjemnością jak dorosły czytelnik. Powieść fantasy z klimatem podobnym do Alicji w Krainie Czarów. Samotny 12-letni Artur ma bardzo ciężką sytuację rodzinną, mieszka z wyżywającym się na nim ojcem alkoholikiem, który karze dziecko za własne życiowe niepowodzenia. Przed brutalnością życia Artur chroni się w blokowej graciarni i ucieka w świat książek. Idąc za myszką, trafia do równoległego świata, zasadniczo podobnego do naszego. Zamieszkują go fantastyczne istoty, ale wykazują emocje jak najbardziej ludzkie. Artur przeżywa szereg przygód. Spotyka dobrych i złych ludzi, zyskuje przyjaciół i dom. Poznaje czym jest przyjaźń, lojalność, dobro. Jest odważnym i dzielnym chłopcem, pomaga innym, walczy ze złem, które napotyka w czasie swojej wędrówki, staje w obronie słabszych i krzywdzonych. W tej alternatywnej rzeczywistości przeżywa życie tak, jak powinno ono wyglądać w jego świecie. Zakończenie jest zaskakujące i dające nadzieję. Jest utworem biblioterapeutycznym.
Debiut autora, nota bene wielce intrygującej osoby:) bardzo udany. Powieść dopracowana w najdrobniejszych szczegółach, akcja spójna i żywa, bez dłużyzn. Napisana pięknym językiem, każde słowo ma znaczenie. Przeczytałam z zainteresowaniem i prawdziwą przyjemnością. Polecam wszystkim czytelnikom od lat 10 do 110. Ostatnio mam to szczęście, że trafiam na świetne powieści fantasy. Bardzo dziękuję autorowi za książkę. Panie Marku proszę pisać dalej, Dom wilka jest niesamowity… A okładka magiczna, hipnotyzująca.