Autor: @Monika_2 ·2 minuty

2023-06-26

Skomentuj

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Lubicie książki, które wywołują w was emocje? Takie, przy których będziecie śmiać się lub płakać?

Nim stracę to, co mi jeszcze pozostało to trzeci tom serii londyńskiej.

Muszę przyznać, że historia, którą napisała autorka sprawiła, że niejedna łza wzruszenia pojawiła się na mojej twarzy.
Czasami w życiu tak się układa, że jedno zdarzenie, jedna źle podjęta decyzja potrafią zaważyć na naszym dalszym losie.

Spotkało was coś takiego?

Londyn to wielokulturowe miasto pełne monumentalnych zabytków. Miejsce, w którym można zacząć wszystko od zera. Z tej możliwości postanawia skorzystać dwudziestoparoletnia Ula.

Przeprowadzka i nowe znajomości brzmią, jak idealny początek nowego życia. Szczególnie, że przystojny barman poznany już pierwszego dnia wydaje się mocno zawracać Uli w głowie.

Dziewczyna przybywa do Londynu uciekając przed przeszłością. Jedno zdarzenie doprowadziło ją do tego, że znalazła się w stolicy Wielkiej Brytanii.

Ula stara się jakoś radzić sobie ze wszystkim, jednak przeszłość nie daje o sobie zapomnieć.

Ludzie potrafią być okrutni, jednak to nic w porównaniu do naszego sumienia, które może być naszym najsurowszym sędzią.

Dopóki sami sobie nie wybaczymy, nie będziemy mogli ruszyć do przodu z naszym życiem.

"A wystarczyło chcieć mniej. Żyjemy jednak w czasach dobrobytu, wiele posiadamy. Ale pragniemy jeszcze więcej, ciągle nam mało.

Bo porównujemy się z koleżanką, sąsiadem, współpracownikami. Koncentrujemy się na tym, czego nam brakuje, zamiast docenić to, co już jest w naszych rękach i przez to jesteśmy stale niezadowoleni z siebie, ze swojego życia."

Poza tym, że bohaterowie książki są bardzo dobrze wykreowani ogromnie podobał mi się wątek przyjaźni między dziewczynami.

W trudnych momentach prawdziwi przyjaciele są na wagę złota.

Bywa w życiu tak, że przyjaźń jest wystawiona na próbę. Tak było w przypadku Uli, Anity i Róży.

Jeśli jednak przetrwa ona zbierające się nad naszymi głowami ciemne chmury, wtedy nic jej nie zniszczy.

Jesteście ciekawi, co takiego przydarzyło się Uli? Czy przyjaźń dziewczyn wytrzyma próbę czasu? Co się stanie z przystojnym barmanem z Ninth Life?

Przeczytajcie sami. Gorąco polecam wam tą historię. Na pewno czytając ją niejednej osobie pociekną po twarzy łzy wzruszenia.

Dodatkowo niesamowitym atutem tej powieści jest możliwość ujrzenia Londynu oczami autorki. I choć nigdy nie byłam w tym mieście, to była niesamowita frajda spacerować ulicami brytyjskiej stolicy razem z bohaterkami książki. Aż musiałam na zdjęciach zobaczyć, jak wygląda Catford Cat czy The Gherkin.

Koniecznie musicie ją przeczytać.

Ogromnie dziękuję za zaufanie Wydawnictwu Czwarta Strona (Grupa Wydawnictwa Poznańskiego).

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-06-26

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Nim stracę to, co mi jeszcze pozostało

Klaudia Muniak

8/10

Cykl: Seria londyńska, tom 3

Znasz to uczucie, gdy jedno wydarzenie na zawsze zmienia całe twoje życie? Gdy najbardziej pragniesz cofnąć się w czasie i zmienić bieg historii? Londyn – wielokulturowe miasto pełne monumentalnych ...

Komentarze

Nim stracę to, co mi jeszcze pozostało

Klaudia Muniak

8/10

Cykl: Seria londyńska, tom 3

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

Nim stracę to, co mi jeszcze pozostało

Byliście kiedyś w Anglii / Londynie ? Ja niestety nie ale mam nawet listę miejsc, które z chęcią tam odwiedzę. Nie należę do osób kochających podróże, jednak tam z przyjemnością bym pojechała. Nawet ...

@marta.boniecka

Pozostałe recenzje @Monika_2

Bój się sąsiada swego

Współpraca barterowa z Wydawnictwem Skarpa Warszawska "Przez większość życia walczyła o to, by przeżyć. Nie traciła nadziei pomimo okropności, jakich doświadczyła doras...

Recenzja książki Bój się sąsiada swego…

Historia, która mnie wciągnęła...

Współpraca barterowa z Wydawnictwem @Link "Demony stworzone... cóż, to, że za życia z całą pewnością dopuściły się cięższych grzechów, było prawdą. Natura, Bóg czy inna...

Recenzja książki Bezkost