Nieodgadniony recenzja

Albert Ellingham założył elitarną, prywatną szkołę w Vermoncie. Akademia Ellinghama to miejsce pełne łamigłówek i zagadek, ukrytych korytarzy, tajemnych przejść, wijących się ścieżek i ogrodów. A wszystko to dlatego, że – jak mówi założyciel szkoły - „nauka jest zabawą”. W 1936 roku wkrótce po otwarciu Akademii ma miejsce tajemnicze zniknięcie żony i córki Ellinghama. Jedyną wskazówką, gdzie mogą one być, jest prześmiewczy zagadkowy list, w którym autor, podający się jako Nieodgadniony, wskazuje sposoby na popełnienie morderstwa.
 Kilkanaście lat później uczennica pierwszego roku, Stevie Bell, która pasjonuje się sprawami kryminalnymi, postanawia rozwikłać zagadkę porwania krewnych Ellinghama. Jednakże nie będzie mogła tego spokojnie zrobić. Przed nia przecież nowa szkoła i problemy z tym związane oraz dosyć specyficzni uczniowie. Stevie czuje się , jakby była cały czas obserwowana, a jej lęk wzrasta, kiedy do Akademii znowu „przychodzi śmierć”... Nieodgadniony wciąż żyje?
 
 Książka „Nieodgadniony” to bardzo ekscytująca i trzymająca w napięciu opowieść. Sprawia, że czytając ją, chcę jeszcze więcej. Podczas lektury cała moja uwaga była skupiona, na tym, co się dzieje w książce. Bardzo podobają mi się retrospekcje w przeszłość, to sprawia, że sami możemy się zastanowić nad rozwiązaniem zagadki sprzed lat.
 W mojej opinii jest to rodzaj młodzieżowego thrilleru. Jest to książka idealna dla osób, które lubią lekki dreszczyk emocji i książki, których akcja trzyma w napięciu.