Niemka recenzja

„Niemka” to powieść o niezwykłej kobiecie, która jak określił ją jej mąż:

Magdalena Pohl, główna bohaterka książki urodziła i wychowała się w przedwojennej Łodzi jako córka bogatego niemieckiego przedsiębiorcy. Liceum, wówczas 2-letnie, ukończyła w Warszawie w 1938 roku. Jej przyjaciółmi byli polskie i żydowskie rodzeństwo: Wanda i Stefan Brychczyńscy oraz Poldek i Lidka Rosenman.

Akcja powieści rozpoczyna się tuż przed wojną w maju 1938 roku, następnie obejmuje lata wojny i powojenne, kończy się w 1949 roku. Epilog to swoiste domknięcie historii Magdy i obejmuje wydarzenia z roku lata 1961 i 1966.

Miejscem akcji są głównie w Warszawa, Łódź (niemieckie Litzmannstadt) i Berlin.

Mimo, że w przedwojennej Polsce narodowość nie miała wpływu na zawierane przyjaźnie, wojna pokazała piątce naszych bohaterów, że narodowość ma jednak znaczenie. Magda wbrew schematowi opowiedziała się po stronie Polski. Doprowadziło ją to do wielu dylematów i trudnych decyzji.

Książka ma duży walor historyczno-edukacyjny, opisując realistycznie niektóre momenty takie jak bitwę o Warszawę w kampanii wrześniowej, działalność polskiego podziemia w okresie okupacji, sytuację w getcie warszawskim, funkcjonowanie niektórych urzędów niemieckich. Autor, z wykształcenia historyk, uwiarygadnia opowiadaną historię umiejscawiając swoich bohaterów na tle konkretnych wydarzeń historycznych.

„Niemka” to poruszająca historia silnej, zdecydowanej i bardzo odważnej kobiety. Siła charakteru pozwoliła jej przetrwać wojnę, ale nie rzadko musiała ponieść ogromne koszty podejmowanych wyborów. Wydarzenia wojenne i powojenne zweryfikowały jej poglądy na świat i otoczenia, a także na nią samą. Początkowa idealistka i optymistka życiowa dla której nie ma rzeczy niemożliwych, staje się na koniec rozczarowaną realistką, oszukaną, załamaną i złamaną. Polska dla której ona poświeciła wszystko odpłaciła jej pogardą i upodleniem.

Dla mnie bardzo ciekawe i zachęcające do pogłębienia tematu były opisane w powieści wydarzenia powiązane z „Aktion Zamosc” i niemieckim ruchu oporu.

Odpowiadał mi uporządkowany zapis opowiadanej historii, wyraźnie wydzielone części i rozdziały, określenie miejsca i daty, co pomagało w orientacji czasowej. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie i jest liniowa, wydarzenia pojawiają się w porządku chronologicznym..

Autor używa prostego, zrozumiałego języka, a pojawiające się niemieckie nazwy stopni wojskowych, miast czy urzędów są wyjaśnione. W niektórych sytuacjach użyty został język wulgarny, ale ma to swoje uzasadnienie.

Podobała mi się fabuła powieści, sposób prowadzenia akcji, wyrazistość postaci, ale także to, że nie były jednoznaczne w swoim zachowaniu, miały chwile słabości, załamania. Opisane sytuacje maja dużą dozę realności. Opowiadana historia jest uporządkowana i przejrzysta, każda postać, którą poznajemy została wprowadzona celowo i ma swoje zadanie do wypełnienia.

Lubię książki obyczajowo-historyczne, które pozwalają mi pogłębić moją wiedzę, więc książka spełniała moje oczekiwania i polecam ją czytania szczególnie miłośnikom tego gatunku.