Niegrzeczny prezes recenzja

Czy czytając tę książkę, łapało mnie zażenowanie? Bardzo często tak.
Czy pomimo tego bawiłam się całkiem dobrze? O dziwo tak.
Czytając romanse czy erotyki, trzeba mieć na uwadze, że może nas to śmieszyć, że postępowania bohaterów są tak często głupie, że aż bolą. U mnie w tym wypadku tak było, śmiałam się pół książki i z wydarzeń jak i głupoty.
Fryderyk jest nowym szefem korporacji, w którym poznaje Lenę. Główna bohaterka jest rozwódką, która powoli chcę wyjść ze swojej strefy komfortu i poszukać kogoś innego niż do związku. Całą książkę obserwujemy jak bohaterowie, a to się odpychają, a to znów lgną do siebie. Tak zwana zabawa w kotka i myszkę. Schemat stary jak świat. Główni bohaterowie wydają się strasznie niedojrzali emocjonalnie, krzywdzą się nawzajem, bo nie potrafią ze sobą rozmawiać. Aczkolwiek trzeba przyznać, że czujemy uczucie, jakie między nimi się rodzi. Podstawą ich relacji powinna być rozmowa, a nie pożądanie. W trakcie czytania śledzimy rozwój bohaterów nie zawsze pozytywy.
Zdecydowanie na plus działały wątki relacji hate/love, a także to, że między bohaterami jest spora różnica wieku.
Nie podobało mi się natomiast to, że bohaterowie byli wykreowani zbyt płasko, wiemy, jak, wyglądają fizycznie, ale ich skonstruowanie psychiczne jest już niejasne i o ile w takich książkach jak ta nie ma za dużo co oczekiwać, ale pisząc o relacjach miedzy ludzkich, warto też wsiąść pod uwagę, to jak ktoś myśli i dlaczego. Psychika ludzka jest bardzo złożona więc i relacji są złożone i tego bardzo mi brakowało w książce.
Fajnym zabiegiem jest to, że pomimo tego, że bohaterowie nie pracują dla Polskiej firmy, to całość dzieje się w tym kraju.
Dla mnie książka pełna schematów i stereotypów. Fajna do przeczytania na raz i zrelaksowania się, ale nie jest to raczej coś, co zmieni całe nasze życie.
Natomiast muszę przyznać, że pomimo wad bawiłam się dobrze, historia mnie wciągnęłam, a bohaterowie zainteresowali.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl. Za co serdecznie dziękuje.