Pod skórą recenzja

Pod skórą zobaczysz prawdziwe oblicze,
Ile niesie krzywd - nie zliczę.
Tak łatwo być życia królową,
Gdy tatuś powtarza to wciąż nad głową,
Lecz gdy losu nurt powiedzie w obce strony
Cierpieniem każdy krok jest naznaczony.
Do szpiku kości zła, tak mawiają
Lecz czy jej historię tak naprawdę dobrze znają?

Jak widzicie poetka ze mnie marna🙈 ale ta książka tak mnie poruszyła, że słowa same się układały. ❤

"Pod skórą" Liz Nugent, to historia pełna mroku. Mroku w którym mieszka zło. Zło, które od najmłodszych lat kiełkuje w Delii, głównej bohaterce, aby rosnąć z dnia na dzień w siłę i pochłaniać każdy jej dzień. To opowieść przepełniona cierpieniem, na jakie swoim wychowaniem i przerażającymi pobudkami skazuje córkę ojciec. Cierpienie, na które Delia skazuje swoimi działaniami wszystkich wokół.

To portret psychologiczny kobiety, która dla własnych celów, manipulacjami i kłamstwem idzie po trupach do celu. Jest zimna i pozbawiona uczuć. Wyrachowana, pewna siebie, oraz świadoma swojego uroku i piękna zewnętrznego. Wyrodna matka pozbawiona uczuć nawet dla własnego dziecka. Skrzywdzona, mała dziewczynka, zarzucana irlandzkimi legendami przez chorego na umyśle ojca. Pozbawiona praw kobieta, za którą decydowali inni.

„W ciągu tych wszystkich lat, tyle razy mówiono, że nie mam serca, lecz gdybym rzeczywiście nie miała, odeszłabym od męża i dziecka. A ja zostałam[…]I wcale od nich nie odeszłam. Zostałam wygnana. Przez wypadek, za który wszyscy mnie obwinili.”

Mam straszny problem z Delią. Okropnie jej nie lubiłam. Irytowała mnie od samego początku. Jej sposób bycia i mniemanie o sobie nie wzbudzały pozytywnych emocji. A jednak ogromnie jej współczulam. Współczulam tego, jak została wychowana i w jakich warunkach przyszło jej żyć, bo to rodzina i środowisko ukształtowały jej światopogląd i charakter. Tylko czy za każde zło możemy winić dzieciństwo? Wybaczać najstraszniejsze uczynki? Wszystko w dzieciństwie się zaczyna, ale czy zawsze jest skazane na jeden szlak na ścieżkach życia?

„Piękno jest tylko głębokie, ale brzydkie staje się czyste aż do kości”.