Nie zaznasz spokoju recenzja

“Cierpiała i nie próbowała z tym walczyć. Cierpiała gdy była dzieckiem. Cierpiała jako nastolatka. Cierpiała nawet teraz jako dorosła kobieta”.

W 1992 roku w niewielkim miasteczku na południu Polski Niemirowie dochodzi do tragedii. Lokalna społeczność nie może otrząsnąć się z przerażenia, a brutalność sprawcy wstrząsa policjantami. Zostają uprowadzone dwie dziewczynki siedmio i ośmioletnia, tylko jednej udaje się przeżyć. To samo miejsce trzydzieści lat później. Julia Lenarczyk jest krakowską prokuratorką, ma za sobą wiele pozytywnie zakończonych spraw. Ostatnia mocno dała jej się we znaki, udało jej się skazać skorumpowanego policjantka Leszka Maksymiuka. Wraca w rodzinne strony, by odpocząć, nabrać sił, uporządkować myśli po trudnej sprawie. Niespodziewanie do rodzinnego domu przyjeżdżają siostry Julii. Ich relacja nigdy nie była serdeczna, nie były sobie bliskie, a trudne dzieciństwo naznaczyło je. Niespodziewanie Julia dostaje wiadomość o ucieczce Maksymiuka. Kobiecie i jej bliskim zagraża realne niebezpieczeństwo. Wszystkie w jakiś sposób były powiązane ze sprawą zbiegłego.

Moje pierwsze, jakże udane spotkanie z twórczością Pani Małgorzaty Łatki. Akcja powieści stopniowo nabiera tempa, niezmiennie intryguje. Fabuła niebanalnie poprowadzona, wątek kryminalny, a obok prywatne życie sióstr. Przeszłość dostaje głos. Styl Autorki jest lekki, przyjemny, naturalny, stopniowo budowana niepewność przybiera na sile. Bohaterowie doskonale wykreowani, złożone, nietuzinkowe charaktery. Siostry - Julia, Sonia i Jaśmina niezmiennie mnie intrygowały, mamy zajmujący rys ich osobowości. Są zupełnie różne, mają inne spojrzenie na pewne sprawy, każda z nich na swój sposób walczy z demonami przeszłości. Polubiłam te inteligentne, twarde, bezkompromisowe i jednocześnie kruche kobiety.

Książka należy do tych, które trudno odłożyć i nieustannie wraca się do niej myślami. Misternie utkany wątek psychologiczny, który dotyka sióstr i pełen mroku wątek kryminalny. Obydwa ze sobą idealnie współgrają. Specyficzny klimat, gęstniejąca atmosfera, wyraźnie poczułam niepokój. Pisarka umiejętnie wodzi nas za nos. Tajemnice, niedopowiedzenia, realne zagrożenie, mrok, niepokój. Tak jakby zło czaiło się tuż za rogiem. Siostry, silne kobiety, pozornie sobie obce, łączą je nie tylko więzy krwi.

Klimatyczny, emocjonujący, zaskakujący, tajemniczy, kryminał, obyczajowość i thriller. I to mocne zakończenie! Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Serdecznie polecam!