(Nie)Sława recenzja

 Większość z nas zapewne sobie wyobraża, że świat celebrytów jest taki nieskazitelny i ciekawy. Ludzie żyjący na przysłowiowym „świeczniku” są piękni i bogaci, każdy im zazdrości tego, co osiągnęli w życiu. Są dumni i uważają się za lepszych od innych, ludzi nie z ich świata. Ale czy ich świat jest naprawdę taki nieskazitelny? Czy oni są dla siebie tacy mili i pomocni, jak ich lansują media? Myślę, że prawda jest gorzka i obdziera nas ze wszelkich złudzeń. A jeżeli chcecie otrzymać namiastkę tego cudownego świata, sięgnijcie po najnowszą powieść Kasi Magiera (NIE)SŁAWA.
 W trakcie odbywającego się w Krakowie, corocznego zjazdu celebrytów, zostaje zamordowana dziennikarka Maria Markowska. Jest śmierć jest zagadką i zaskoczeniem, jednak wielu celebrytów życzyło jej śmierci. Dlaczego? Otóż Maria była wyrocznią, to ona kreowała gwiazdy na łamach prasy, potrafiła wynieść kogoś na piedestał lub szybko z niego strącić. Liczono się z jej opiniami i sugestiami. A ponadto pisała książkę, w której miała zamiar ujawnić tajemnice gwiazd. Ci, o których pisała źle lub wytykała im brak talentu, życzyli jej źle. Więc grono potencjalnych morderców było dość szerokie. 
 Morderca, który również skradł laptop Marii z projektem książki, codziennie na portalu plotkarskim publikuje jeden rozdział demaskujący życie znanych osób. Niewyobrażalne informacje wychodzą na jaw, szok i niedowierzanie. Wielcy nagle upadają i tracą twarz, wychodzą na jaw skrywane głęboko tajemnice. 

 Miejscowa komisarz Natalia Gwiazdowska wraz z partnerem aspirantem Winnickim rozpoczynają żmudne i trudne dochodzenie. Z uwagi na zajęcie zawodowe ofiary przyjmują tezę, że morderca jest wśród gwiazd. Po kolei odwiedzają uczestników zjazdu i rozpytują o zamordowaną. Oj nie mają łatwo, gdyż powszechnie wiadomo, że to bardzo hermetyczne środowisko i obcych się do niego nie dopuszcza, a już tym bardziej nie ujawnia żadnych informacji, mogących kogokolwiek skompromitować. 

 Mile zaskoczona pierwszą książką Kasi Magiera, licząc na dobrą lekturę sięgnęłam po jej najnowszą powieść (Nie)sława. I się nie zawiodłam. Autorka rozbudziła mój apetyt i chcę jeszcze więcej, i więcej...
 (Nie)sława to niesamowicie prawdziwa i pełna realizmu powieść demaskująca życie znanych osób. Obnaża gwiazdy i gwiazdeczki, pokazuje nam, że za tą twarzą fałszu i obłudy, jaką nam prezentują, rozgrywają się życiowe dramaty i klęski. Ci wielcy ludzie walczą z samymi sobą, często ze swoim wizerunkiem wylansowanym przez specjalistów. Chciwość, pazerność, snobizm, homoseksualizm, alkoholizm, zachłanność to ich codzienność, to ich drugie imię. Oni naprawdę są bardzo biedni i ubodzy duchowo, nie potrafią okazywać uczuć, kochać i miłować, chyba, że tylko samych siebie. Ich wyobrażenie o własnej wyższości nad innymi przesłania im cały świat. Smutne, ale prawdziwe. 

 Chociaż powieść to fikcja literacka, to podobieństwo niektórych bohaterów do znanych nam celebrytów jest uderzające. Wystarczy tylko dokładnie się im przyjrzeć, a gwarantuję, że odkryjecie zbieżność z dzisiejszymi gwiazdkami. 

 Kasia Magiera przeniosła mnie w świat całkiem mi obcy, ale jak wielce ciekawy i zaskakujący. Nie co dzień bywa się wśród gwiazd. Świetnie się czytało, a właściwie to mknęło za mordercą, po drodze nawiązując znajomości ze znanymi. Ten wątek kryminalny to chyba dodatek na osłodę, po zburzeniu naszych wyobrażeń o życiu znanych ludzi. 
 Autorka z wielką odwagą rozprawiła się z gwiazdami, ujawniła nam kulisy ich smutnego i zakłamanego życia. Jej bohaterowie są bardzo konkretni i wyraziści, pełni nagromadzonych różnorodnych emocji. Ich charaktery są barwne i niejednoznaczne, co może sugerować niewiadome zakończenie książki. Przyznam, że udało się autorce do samego końca wodzić mnie za nos, i o ile zabójca już prawie został zdemaskowany, to nagle wydarzenia przybierają odmienny obrót wydarzeń i czar rozwiązania zagadki morderstwa pryska. Autorka stopniowo i z wielkim wyczuciem buduje napięcie, tam gdzie to jest konieczne zwalania tempa i pozwala nam złapać oddech, by za chwilę zabrać nas na przejażdżkę stromymi górskimi uliczkami. Zakończenie genialne, z wielką determinacją niesamowicie skrywane do samego końca. 
 Znakomita okładka, z wielką precyzją prezentuje stadium upadku gwiazdy. Bardziej wymownie i obrazowo tego nie można było pokazać. Trafna w całej okazałości.
 Świetna, pełna emocji i napięcia lektura, intryguje na każdym kroku, szokuje i oburza, ale i wyzwala współczucie dla tych żałosnych gwiazdeczek. Nie można się od niej oderwać, ją po wzięciu do ręki trzeba skończyć. Nie ważne, że zarwiemy nockę, dla tej powieści naprawdę warto.