Poradnik pozytywnego myślenia recenzja

To fragment znanej piosenki Bonny Tyler Total Eclipse of the Heart w niezwykle trafnym tłumaczeniu tego przepięknego utworu, o szczególnym znaczeniu również dla bohaterów "Poradnika pozytywnego myślenia" - ludzi zdecydowanie po przejściach. Poznajcie ich historię.

Tytuł jest zapewne dobrze znany z filmu nagrodzonego tegorocznym Oskarem. Dla książki sugeruje już na wstępie, że powinna być to zdecydowanie historia ze szczęśliwym zakończeniem. Na takie liczy też Pat, bohater i narrator tej opowieści, gdyż dla niego życie jest właśnie filmem.
Akcja rozpoczyna się więc w momencie wypisania bohatera z ośrodka psychiatrycznego, choć tamtejsi lekarze są przeciwni takiej decyzji. Wszelkie starania podejmuje matka Pata, która to zaszczepiła w nim sztukę pozytywnego myślenia.

Już w pierwszego dnia Pat wciela w życie swój plan: będzie codziennie wykonywał serię ćwiczeń fizycznych, przyjmował przepisane leki i praktykował bycie miłym by nie dopuścić do napadów agresji.
Wszystko to zniesie na drodze do celu, czyli zakończeniu okresu rozłąki i powrotu jego żony Nikki, której wcześniej tak nie doceniał.

Zmieniając siebie nie można pozostać całkowicie wolnym od wpływów środowiska: co robią rodzice, powiedzą znajomi oraz sytuacji niezależnych.
Powrót do domu rodziców uświadomi bohaterowi jak wiele się zmieniło. Pobyt w ośrodku, zdający się trwać długie miesiące, okazuje się ciągnąć czasowym przedziałem lat. Lat nagle zaś z trzydziestu przybywa do trzydziestu pięciu. Jedna piosenka stanowi prawdziwe nemezis i w oka mgnieniu powoduje całkowitą utratę kontroli.
Świata zdaje się być niczym beczka z prochem, czekająca tylko na nieuniknioną iskrę, kiedy tak mocno pragnie się wytrwać w postanowieniu.Trudno komukolwiek zrozumieć ten stan umysłu aż do chwili pojawienia się Tiffany, postrzeganej jako równie postrzeloną rodzinę znajomych z sąsiedztwa.

Wymazane i ukryte przez umysł wspomnienia stanowią jednocześnie klucz jak i zagadkę do najważniejszych wydarzeń, jakie miały i będą dopiero miały miejsce. Do ostatnich rozdziałów tej powieści nie wiadomo dlaczego życie Pata i Tiffany tak się zmieniło i jakie zakończenie może przybrać jeszcze ten reżyserowany przez los film.

To historia naprawy życia od zera w jednym tomie. To też warte zapamiętania inne opowieści na tle głównych wydarzeń: starania matki by zmienić charakter humorzastego męża, taneczny turniej Tiffany i jej osobliwa droga do normalności, niecodzienne metody terapeuty Cliffa.
Najważniejsza z nich wszystkich zdaje się przełamująca wszelkie bariery miłość kibiców do ich ukochanego zespołu z ligi futbolu amerykańskiego oraz w jakim ogromnym stopniu kolejna wygrana lub przegrana w sezonie potrafi wpłynąć na codzienne życie i poprawę czy też pogorszenie relacji rodzinnych.

Bardzo się cieszę, że wstrzymałam się z wyjściem do kina i teraz film obejrzeć będą mogła już jako adaptację bardzo dobrej powieści.