Cudowny chłopak recenzja

Gdybym znalazł czarodziejską lampę i mógł wypowiedzieć jedno życzenie, chciałbym mieć normalną twarz, na którą nikt nigdy nie rzuci okiem. Kiedy idę ulicą, wolałbym, żeby przechodnie nie spoglądali na mnie i nie odwracali głów. Moim zdaniem sprawa przedstawia się tak: nie jestem zwykłym dzieckiem tylko dlatego, że nikt nie patrzy na mnie jak na zwykłe dziecko”.
Wszyscy jesteśmy wyjątkowi- każdy na swój własny sposób. Ale August Pullman jest szczególny, ponieważ oprócz swojego niezwykłego charakteru, posiada niezwykłą twarz, na którą ,mimo niechęci Auggiego, wszyscy zwracają uwagę. Musi on codziennie mierzyć się ze światem, walcząc o normalność dla siebie. Przy okazji tej walki zmienia też życie innych.
Młody Pullman ma 10 lat. Uwielbia grę na xboxie, a na punkcie Gwiezdnych wojen ma prawdziwego hopla. Miał nawet kiedyś warkoczyk z tyłu głowy, niczym prawdziwy padawan. Przeszedł do tej pory dwadzieścia siedem operacji – niektóre były naprawdę poważne, inne kosmetyczne.
Nie bardzo wiadomo, kiedy August się uśmiecha i czy w ogóle to robi. Z powodu operacji spędził sporo czasu w szpitalu, dlatego do tej pory uczył się w domu. Teraz jednak dołączył do innych dzieci, które chodzą do piątej klasy w szkole publicznej.
"Cudowny chłopak” to wzruszająca opowieść o rodzinie, przyjaźni, miłości i tolerancji. To uniwersalna i ponadczasowa historia, po którą powinny sięgnąć dzieci, młodzież i rodzice. Nie jest ckliwa i banalna, lecz prawdziwa i poruszająca. Zaznacza również, że odmienność nie jest zupełnie czymś złym. Historia przedstawiona jest z perspektywy różnych bohaterów, odgrywających ważną rolę w życiu głównego bohatera.
Historia przedstawiona przez R.J. Palacio pokazuje, że prawdziwe piękno kryje się w każdym z nas - trzeba tylko pozwolić mu się ujawnić.
Książka napisana jest prosto i lekko – czyta się ją łapczywie i bez znużenia.
Dlatego drogi czytelniku zrób sobie przysługę i przeczytaj tę książkę – twoje życie stanie się o wiele lepsze. :)