Miało być zabawnie, a wyszło jak zwykle recenzja

Znacie Dorotę Szelagowską. No, nie pytam, bo kto nie zna? Dziennikarki, speca od remontów, projektantki wnętrz ze świetnym wyczuciem stylu i poczuciem humoru ktoś nie zna? Wszyscy znają.
Czasami trafiały przed moje oczy jej felietony w "Wysokich Obcasach Extra" i myślałam sobie (czytając), nieźle pisze, dobrze się ją czyta. Tak więc gdy nadarzyła się okazja przeczytania książki jej autorstwa, nie zastanawiałam się długo.
"Miało być zabawnie (a wyszło jak zwykle)" to nie jest poradnik, o nie! To zbiór felietonów i sześciu opowiadań. Całość pieczołowicie ułożona według kategorii. Każda część opatrzona krótkim wprowadzeniem.
Są więc teksty "o czułości i prawdziwe", o akceptacji, "Tak zwane pandemiczne", osobiste, radosne, smutne, z refleksją, zabawne i - jak nazywa je autorka - przeterminowane.
No właśnie, z tymi przeterminowanymi, to przesada. Może przeterminowały się zdarzenia, bo już minęły, ale refleksje z przemyśleń? Nie wydaje mi się. Poza tym wszystko traci termin (nawet ten spożycia), ale nie Ważności. Wszystko, co było, jest dla nas ważne, ponieważ wiąże się z emocjami, uczuciami. Żeby tylko się nie zatracić, nie żyć samymi wspomnieniami. To, co wiemy, uzupełniamy, uzyskując wydanie któreśtam poprawione. No, chyba że system operacyjny siada i trzeba na nowo załadować.
I naprawdę ciekawe i wartościowe są wszystkie teksty, które znajdziecie w tej książce - "niepowieści". Jest o wyrwanym zębie, o wyprowadzce, o przyjaciołach, akceptacji, relacjach, uczuciach, zmianach. O wszystkim. Z humorem, z pazurem, z ciepłem i delikatnością, ładnym językiem. A język tych tekstów jest mieszanką literackiego z potocznym, co dodaje im lekkości.
Dorota Szelągowska jawi się czytelnikowi jako osoba wrażliwa, uważnie obserwujaca świat i swoje życie, które "przepracowała" z samą sobą i z pomocą terapeuty.
Dobrze przeczytać. Przeczytałam i cieszę się z tego ogromnie, bo znalazłam spojrzenie trafiające w moją wrażliwość. Wiele fragmentów w myślach nawet z autorką przedyskutowałam. Całość, otuloną piękną okładką Beaty Śliwińskiej, dopełniają cudne ilustracje Martyny Ochojskiej.

Dziękuję Wydawnictwu Wielka Literaza egzemplarz!