Nie nazywaj tego kultem recenzja

Chęć bycia akceptowanym, kochanym, rozumianym jest podstawową potrzebą każdego człowieka. Poczucie że jest się kimś ważnym, wyjątkowym i wartościowym jest tak silna, że czasami, aby ją zrealizować idziemy drogą która prowadzi nas do samozagłady.
Tak działają sekty i choć mechanizmy te są znane od lat na całym świecie ludzie nadal dają się porwać charyzmatycznym guru, którzy tworzą wokół siebie aurę spokoju, zrozumienia i miłości do drugiego człowieka. Każdy może wpaść w ich sidła, niezależnie od statusu materialnego, poziomu wykształcenia czy pozycji społecznej.
Potwierdzeniem tej tezy jest historia sekty to tajemniczej nazwie NXIVM, która przez lata działalności (głównie na terenie Kanady i Stanów Zjednoczonych) pod płaszczykiem szkoleń związanych z samorozwojem zwerbowała tysiące ludzi pragnących zdobyć większą pewność siebie. W rzeczywistości zaś była to nie tylko piramida handlowa, wysysając ogromne fundusze finansowe od swoich członków. Za fasadą organizacji szkoleniowej jej guru Keith Raniere stworzył sektę w której kobiety były traktowane jak niewolnice seksualne: poniżane, więzione i szantażowane. Wypalano im też piętna na ciele.
Proceder ten trwał latami. Swoistym piorunochronem dla twórcy NXIVM były wielkie nazwiska ze świata biznesu i sztuki, wiernie trwające przy swoim guru i zaciekle broniące jego interesów oraz dobrego imienia.
Dopiero w 2018 roku, dzięki odwadze kilku byłych członkiń, których nie dało się zastraszyć i które zainteresowały swą historią prasę udało się postawić Keitha Raniera i jego najbliższych współpracowników przed sądem.

Tę fascynującą, choć budząca przerażenie historię opisała w książce "Nie nazywaj tego kultem. Sekta NXIVM – Niewolnictwo seksualne w elitach amerykańskiego show-biznesu" Sarah Berman.
Z niezwykła starannością i zaangażowaniem krok po kroku przedstawiła; spektakularną karierę przeciętnego studenta politechniki, który stał się panem ciał, umysłów (i kont bankowych) ludzi (głównie kobiet) spragnionych zainteresowania i uwagi.
Autorka dotarła do akt sądowych, rozmawiała z byłym członkami sekty i dziennikarzami dzięki którym sprawa ta nabrała medialnego rozgłosu cały czas zadając sobie pytanie: jak to możliwe, że tyle osób dało się wciągnąć w tę pułapkę. Historie ilustrują zdjęcia, na których nie trudno rozpoznać osoby z pierwszych stron gazet.
Historię tę czyta się jak powieść sensacyjną, zapominając momentami, że wydarzyła się ona naprawdę. Polecam!