Nie mów nikomu recenzja

" Nie mów nikomu "to trzynasta książka napisana przez Karolinę Wójciak. Mówi się, że to magiczna liczba, przynosząca pecha. W przypadku tej trzynastki jest dokładnie odwrotnie. Autorka z każdą książką wnosi nową, lepszą jakość. Styl, jakiego używa sprawia, że przy jej powieściach się odpoczywa, choć poruszane tematy nie są relaksacyjne. Tym razem jest podobnie.

Akcja zaczyna się od pierwszych stron, sprawiając, że od razu zagłębiamy się w pewną historię i emocje, które towarzyszą bohaterom.

Margo ma troskliwego i kochającego męża, ale w chwili, gdy ten otrzymał wiadomość o śmierci ojca, zmienił się nie do poznania. Gdyby kobieta nie wymusiła swojej pomocy i towarzyszenia mu w załatwianiu spraw związanych z pogrzebem, nie poznałaby drugiej twarzy swojego męża. Ale stało się inaczej.

W tym samym czasie Marcin wychodzi z więzienia po odsiedzeniu wyroku za morderstwo, do którego nigdy się nie przyznał.

W niektórych rozdziałach cofamy się o dwadzieścia pięć lat i poznajemy zawiłe losy Zbyszka oraz jego kolegi z pracy, Jurka i to, co połączyło te dwie rodziny.

Książka czasami wydaje się wielowątkowa, ale tak naprawdę wszystko ze sobą się łączy. Spoiwem jest tragiczna przeszłość. Nie sposób za wiele napisać, aby nie zdradzić najważniejszych kwestii. Powieść skrywa tajemnice. W chwili, gdy poznajemy prawdę o pewnych sekretach, okazuje się, że pojawiają się nowe.

Klimat powieści od pierwszych stron jest duszny i przytłaczający. Autorka buduje napięcie, a później nie odpuszcza, aż do samego końca. Po przeczytaniu ostatniego rozdziału wydaje się, że wszystkie sprawy, zarówno te sprzed lat, jak i te bieżące są już wyjaśnione. Niestety, wtedy pojawia się epilog, który totalnie burzy pierwotny stan.

Świetna książka, z mroczną fabułą i niewyjaśnionymi sprawami sprzed lat. Ciężka, brutalna, ukazująca okropność realiów i skutków, jakie za sobą niosła. Chciałoby się napisać, że jest to najlepsza książka Pani Karoliny, ale mam nadzieję, że taka jest jeszcze przed nami, być może nawet jeszcze nienapisana. Drodzy czytelnicy zachęcam was do sięgnięcia po tę pozycję i wyrobienia sobie własnego zdania. Miłego zaczytania.