Grzęzawisko recenzja

Tytułowe grzęzawisko z powieści Przemysława Żarskiego ma wiele znaczeń. Sprowadza się ono nie tylko do miejsca odnalezienia ludzkich kości. Dla jednego z bohaterów jest azylem, odskocznią od codzienności, schronieniem. Ma też znaczenie metaforyczne. W tym samym grzęzawisku zanurzają się niejednokrotnie bohaterowie powieści, uwięzieni w przeszłości, o której nie potrafią zapomnieć i od której nie mogą się uwolnić. Rozdarci emocjonalnie, toną w kłamstwach i tajemnicach. W zasadzie każda z ukazanych w powieści postaci naznaczona jest przeszłością, każda przeżywa swoją traumę. Podkomisarz Aleksandra Lazar wychowywana była przez dziadka, gdyż w wieku czterech lat straciła rodziców. Od lat zmaga się z pytaniami, dla których nie znajduje odpowiedzi, nie potrafi budować głębszych relacji.
Współpracującego z nią Błażeja Urygę wydarzenia z przeszłości doprowadziły do prowincjonalnego zespołu kryminalnego.
Pozostali bohaterowie mierzą się z samotnością, brakiem zrozumienia i akceptacji, innością, strachem przed agresją ze strony rówieśników, czy zaborczego ojca. Ich życie dalekie jest od beztroskiej młodości.

Co do samej powieści - napisana jest w dwóch przestrzeniach czasowych. Autor przenosi nas między rokiem 1996, a 2019. Oznaczone rozdziały ułatwiają lekturę, nie pozwalając pogubić się po drodze.
W roku 1996 zaginął jeden z uczniów tamtejszej szkoły, Szymon. Ostatnio był widziany na biwaku w pobliskim lesie, gdzie wybrał się z grupą znajomych. Sprawa przez 20 lat pozostawała niewyjaśniona aż do czasu, gdy w 2019 roku na terenie miejscowych mokradeł odkryto ludzkie szczątki. Jak wykazały badania, należały one do zaginionego Szymona.
Co wydarzyło się ponad dwie dekady temu ? Aleksandra Lazar, rozpoczyna śledztwo, którego korzenie sięgają tragedii, w cieniu której lokalna społeczność żyje od lat, a z którą nasza podkomisarz związana jest osobiście. Osoby mogące pomóc w rozwiązaniu zagadki milczą, mając zbyt wiele do stracenia.
"Grzęzawisko" Żarskiego to nie tylko dobry kryminał. To studium przeżyć wewnętrznych bohaterów, na życiu których swe piętno odcisnęła trudna młodość.
Wielowymiarowa fabuła i ogromny ładunek emocjonalny sprawiają, że powieść czyta się jednym tchem.
Polecam !

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl