Przygody dobrego wojaka Szwejka recenzja

Książkę "Przygody dobrego wojaka Szwejka" czytałam już kilka razy, mam ja w domu, więc gdy tylko mam na to ochotę to biorę się za tę lekturę. Zauważyłam, że nie nudzi mnie ta książka, za każdym razem odkrywam na nowo jakiś inny aspekt, który bardziej mnie fascynuje. Widziałam również kilka razy film nakręcony na podstawie tej książki i muszę przyznać, że teraz od razu twarz Szwejka kojarzy mi się z Rudolfem Hrušínský’im, który grał tę rolę.
Bardzo rzadko podoba mi się bardziej film od książki, ale w tym przypadku film jest naprawdę dobry, oczywiście może się nie wszyscy ze mną będą zgadzali, ale każdy jak o mówią: nie jest ładne, co ładne, ale co się komu podoba.
Ten manifest antywojenny lub może bardziej antywojskowy jest ponadczasowy. I dopóki będzie istniała armia, religia i władza (każdej z tych rzeczy dostaje się tu nieźle) to dalej tak będzie, ciągle będzie aktualna. Dodatkowy czeski humor dodaje tej książce takiego specyficznego smaczku. Mimo tego, że Szwejk jest często irytujący jak na tak zwanego wioskowego głupka, to nie można go nie lubić. Za to czytając, można nawet śmiać się przez łzy.

Te często nazbyt absurdalne sytuacje pokazane w tej książce sprawiają niesamowite wrażenie. Jest kultową książką i myślę, że nie tylko dla mnie. Ten tak zwany czeski humor tu pokazany nie tylko w słowach, ale także w wielu sytuacjach jest tu przedstawiony po mistrzowsku. A wojak Szwejk mimo tego, ze wygląda na niezbyt rozgarniętego, to jednak ma swoje teorie życiowe, dzięki którym potrafi pokonać wszystkie problemy życiowe, czasem nawet śpiewająco oraz wyjść z różnych kłopotów bez żadnego uszczerbku.
Moim zdaniem to jest lektura obowiązkowa.
Szkoda tylko, że Szwejk jest czeskim bohaterem a nie naszym. Brakuje u nas takiego zwariowanego żołnierza.

Polecam ty, którzy jeszcze nie czytali przygód Szwejka.