Jeden krok przed śmiercią recenzja

Nie wiem, co mam napisać.

To nie tak, że mi się nie podobało. To też nie tak, że mi się podobało.

Jestem gdzieś pośrodku.

Momentami ta historia bardzo mi się dłużyła. Odniosłam takie wrażenie, że jest przegadana, że ciągle dzieje się to samo albo nic. Ale były też takie chwile, gdy nie mogłam się oderwać, gdzie było mniej bezsensownych dialogów, a akcja była wartka. Tempo tej książki jest więc niejednostajne. Doskonałym pomysłem jest osadzenie miejsca rozgrywanych wydarzeń w małym miasteczku. To zawsze stwarza aurę tajemniczości, bo mieszkańcy skrywają wiele sekretów i są niechętni, aby się nimi dzielić. Fabuła jest trochę zagmatwana, ale nie na tyle, że można się w niej zgubić. Nie jest też jakoś specjalnie odkrywcza. Finał mnie nie zadziwił. To tak jakbym się spodziewała fajerwerków, a dostała zimne ognie.

Mocną stroną tej książki jest seryjny morderca i fragmenty z jego perspektywy podobały mi się najbardziej. Jest to taka postać, po której nie wiadomo czego się spodziewać. Szokuje swoimi działaniami, przeraża…trudno się to czyta. Jest na swój sposób postacią fascynującą, bo nie jest głupi, a wręcz przeciwnie bardzo inteligentny. Syci się strachem swoich ofiar, który odczuwa i sam czytelnik.

„Agentka FBI Macy Crow to twarda sztuka”. – tak brzmi zdanie opisujące główną bohaterkę w opisie. I wielkim zaskoczeniem jest dla mnie, że rzeczywiście taka jest. Bo wiecie, czasami z tych twardych sztuk są jednak miękkie kluchy. Macy miała bardzo poważny wypadek, ledwo uszła z życiem, ale wraca do pracy i postanawia udowodnić, że nadal jest dobra w tym, co robi. Crow to silna, uparta i inteligentna kobieta. Ma też chwile słabości, ale to czyni ją bardzo realną postacią.

„Jeden krok przed śmiercią” to połączenie kryminału, suspensu i romansu. Pojawia się wątek miłosny, ale jest raczej takim dopełnieniem całości. Może nieco zbyt ckliwy, zwłaszcza na końcu.

„Jeden krok przed śmiercią” jest dla mnie przeciętną historią. Momentami nie można się oderwać, a innym razem jest nużąco. Dla kogoś, kto nie czyta zbyt wielu kryminałów, może być zaskakującą książką, dla „znawców” raczej nie przyniesie nic nowego.

Może moim problemem z tą książką jest to, że szukałam czegoś nowego, a tego nie było?