Nemezis recenzja

NEMEZIS – BOGINI ZEMSTY, SPRAWIEDLIWOŚCI I PRZEZNACZENIA
– OBDARZY WAS TYM, NA CO SAMI ZASŁUŻYLIŚCIE.

Czy można zakochać się w stylu autora, w tym, jak pisze, jakiem językiem się posługuje? Ja się zakochałam. W piórze Pana Macieja Siembiedy. Jakiś czas temu pisałam Wam, że powieść „Kołysanka” jest najlepszą książką autora, później przeczytałam „Katharsis”, i to ona zajęła miejsce „Kołysanki”. W tej chwili jestem po lekturze najnowszej powieści Pana Macieja i no cóż… mam kolejne pierwsze miejsce 🩷 „Nemezis”, bo o niej mowa, to powieść, która mnie oczarowała.
Już wiele razy wspominałam Wam, że proza Macieja Siembiedy, to prawdziwa uczta literacka i będę powtarzała do znudzenia. Nie ma drugiego takiego pisarza, który potrafi stworzyć tak angażujące powieści będące połączeniem fikcji literackiej z prawdziwymi wydarzeniami. Tutaj oprócz fenomenalnie wykreowanych bohaterów i niezwykle intrygującej fabuły, dostajemy również sporą dawkę wiedzy historycznej. Historie, którymi raczy nas autor, są tak autentyczne, że kartkując kolejne strony, czytelnik ma ochotę wejść w skórę jednego z bohaterów i uczestniczyć w wydarzeniach spisanych na kartach powieści.
„Nemezis” to nie tylko ciekawie skonstruowana fabuła, która wciąga czytelnika od pierwszych stron, trzymając go w napięciu do samego końca, to również historia, która wywołuje w nas mnóstwo emocji — od śmiechu po łzy lub na odwrót, bo u mnie tak właśnie było. Już sam początek historii wywołał we mnie ogromne wzruszenie.
Maciej Siembieda posiada niesamowity talent pisarski, potrafi zaczarować czytelnika słowem pisanym, sprawić, że czytając jego powieści, wydarzenia rozgrywające się wokoło nie mają znaczenia. Tworzy historie ciekawe, idealnie, oddając w nich realia minionych lat. Swoje powieści pisze z pasją i oddaniem, widać to w każdym zdaniu, słowie, które przelewa na papier. Powieści autora napisane są pięknym wysublimowanym językiem, z niezwykłą delikatnością, dbałością o każdy szczegół, niekiedy i ze szczyptą humoru.
Nie będę Wam streszczała fabuły, pisała o bohaterach, wydarzeniach, w jakich będą brali udział, to nie o to chodzi. Chciałabym tylko z całego serca zaprosić Was do świata braci Janoszek, byście wspólnie z nimi wzięli udział w trudnej i bardzo bolesnej wyprawie.
Czapki z głów Panie Macieju. Z niecierpliwością będę wyczekiwała kolejnych powieści Pana autorstwa.