O króliku, który chce zasnąć recenzja

 NLP w czystej formie.
  Jako usypianka - nieskuteczne. Jacyś rodzinnie niepodatni jesteśmy. Może zdanie z czołówki wskazówek dla czytających "Uwaga! Proszę nie czytać tej książki w obecności osoby prowadzącej pojazd mechaniczny" tak nas poraziło, że zasnąć nie mogliśmy. Rodzic dostaje wskazówki, jak czytać ma książkę (tu ziewać, tam przeciągać, tu mówić głosem tajemniczym itp.). Książkę należy przeczytać do końca, nawet, jeśli dziecko zasnęło w połowie. Ciekawe czemu?
 Treść, przez to NLP, średnio składna i z gramatyką na bakier. Sztuczność tekstu nie sprzyja relaksowaniu. 
 Mamy w pakiecie też elementy relaksacji "rozluźnij stopy, nogi itd." i hipnozy "Czujesz, jak powieki stają się ciężkie". Autentyk. 
 "Skoro królik umie usnąć, to Ty też". To zdanie wzbudziło tak gorliwy sprzeciw odbiorców ("mamo, on nas porównuje!"), że nie było mowy o żadnym spaniu. Weszliśmy z szanownym autorem na wojenną ścieżkę, zadęliśmy w rogi i wykopaliśmy tomahawki. Dla całkowitego rozłożenia sytuacji przytrafił nam się jeszcze na którejś stronie czarodziej i senny pył. Dzieci zdiagnozowały w sobie uczulenie na pyłki i czarodziejów, i nie zdzierżyły. Przerzuciliśmy się na "Hobbita".
 
 Druga gwiazdka jest za ilustracje. Choć w założeniu twórców dziecko nie powinno ich oglądać, bo się rozproszy. To po cóż one? Jeśli dla wypełniacza (cała historia mieści się na 10 stronach), to to całkiem ładny wypełniacz jest! 
Odradzamy, są ładniejsze zamykacze dnia.