Sekret wyspy recenzja

Niestety, to już ostatnie spotkanie w Dziwnowie, miejscu, które skradło serca nie tylko bohaterów powieści, ale przede wszystkim serca Czytelników. Kto z was nie chciał przenieść się w czasie i przez parę chwil pobyć w świecie znajdującym się na kartach cyklu o Dziwnowie?

Napisać o tej części można wiele, ale nie martwcie się, nie odbiorę wam przyjemności z lektury i pożegnania się z bohaterami cyklu stworzonego przez Dorotę Milli. Tym samym nie zdradzę wielu szczegółów treści trzeciej i (niestety) ostatniej części.
„Sekret wyspy” to dopełnienie historii, kwintesencja tego, co do tej pory zaprezentowała nam Autorka w poprzednich częściach: „Wyspie wspomnień” i „Domu na wyspie”.
Jeśli sądzicie, że życie bohaterów w tej części będzie spokojne, jesteście w błędzie, ponieważ Autorka kolejny raz zaserwowała nam, Czytelnikom, ogromną dawkę emocji, przygód i wrażeń, które zostają w naszych umysłach na długo po przeczytaniu powieści.
W „Sekrecie wyspy” można znaleźć wszystko to, co gwarantuje świetną lekturę i mile spędzony czas: całą paletę emocji, odrobinę niepewności i grozy, momenty zaskoczenia i oczywiście chwile niecierpliwości, by poznać zakończenie.
Jak już wspominałam, nie chcę zdradzać wam zbyt wielu szczegółów tej części, ponieważ wiem, jakie emocje towarzyszą przy poznawaniu ostatnich fragmentów ulubionej historii. Zwłaszcza, gdy jest ona publikowana w częściach.

Dorota Milli „Sekret wyspy”

Jedyne, czego Wiktoria pragnie w życiu, to odnaleźć harmonię i aby móc zapomnieć o tym, co wydarzyło się w przeszłości, a co nie daje jej spokoju. Z powodzeniem prowadzi uroczą restaurację "Kotwica", która była jej marzeniem. Jednak są w jej życiu są obawy, przez które nie jest w stanie całkowicie otworzyć się na miłość i bliskość drugiej osoby...

Gdy do Dziwnowa powracają jej "siostry" - Alwina i Lilianna - Wiktoria nie kryje radości z ich przyjazdu. Z drugiej strony wie, że za powrotem przyjaciółek kryje się mroczna przeszłość i konieczność zmierzenia się z demonami, które nie które nie dają o sobie zapomnieć.

Alwina i Lilianna za wszelką cenę próbują odkryć sekret sprzed lat, który miał znaczący wpływ na życie każdej z nich. Chcą poznać prawdę, poznać sprawcę tamtej zbrodni i pozbyć się ciężaru, który przytłaczał je swym ciężarem każdego dnia.
Wiktoria, jako jedyna z całej trójki, nie chce powracać do przeszłości i rozdrapywać starych ran i robi wszystko, aby ten mroczny sekret nie wyszedł na jaw.
Czy przyjaciółkom i Edwinowi Gajdzie uda się rozwiązać mroczną tajemnicę wyspy? Czy każda z nich odnajdzie w sobie pokłady sił i odwagi, aby zmierzyć się z prawdą i z własnymi słabościami? Czy Alwina, Lilianna i Wiktoria odnajdą wreszcie upragniony spokój i z nadzieją spojrzą w przyszłość, nie obawiając się już przeszłości? Jak potoczą się losy bohaterów?
I najważniejsze: jakie zakończenie tego wyjątkowego cyklu przygotowała Dorota Milli? Przekonajcie się sami, sięgając po „Sekret wyspy”.

Dorota Milli „Sekret wyspy”


Dlaczego warto to przeczytać

Jeśli czytaliście dwie pierwsze części cyklu o nadmorskiej miejscowości, doskonale wiecie, dlaczego watro sięgnąć po „Sekret wyspy”i czego można spodziewać się po tej książce.
„Sekret wyspy” to piękna historia o życiu, uczuciach, o miłości do miejsca i o tajemnicach, które niejednokrotnie ciążą nam w życiu. Opowieść o przyjaźni i o próbie zawalczenia o własne dobro i szczęście. O tym, że przeszłość ma znaczący wpływ na to, kim się stajemy i jak wygląda nasza przyszłość.
Powieść wciąga Czytelnika od pierwszego akapitu. Wspomnienia i tajemnice przeplatają się z teraźniejszością, miłość z obawami, momenty szczęścia ze łzami, a tłem tego wszystkiego jest urzekający krajobraz, szum morza i poczucie znalezienia się w prawdziwym raju.
W książce znajdziemy wiele momentów, przy których można się uśmiechnąć oraz takie momenty, przy których zakręci się w oku łezka. Momenty, które zaskakują Czytelnika, zmuszają do refleksji nad własnym życiem, momenty, przez które sami zapragniemy stać się jednym z mieszkańców urzekającej okolicy nadmorskiej miejscowości. Są plany na przyszłość, są sukcesy i porażki, obawy i nadzieja. Jest też miłość i przyjaźń, będące filarami życia każdego człowieka.

Autorka poruszając wątki m.in.: akceptacji, bliskości drugiego człowieka, życiowych priorytetów, wątków, które są tak nam bliskie i o których tak mało rozmyślamy w codziennej gonitwie, zmusza nas do zastanowienia się nad własnym życiem.
Świetnie poprowadzona akcja, dobrze napisane dialogi i opisy porywające wyobraźnię Czytelnika sprawiają, że historia opowiedziana w „Sekrecie wyspy” (podobnie jak w poprzednich częściach) chwyta za serce i sprawia, że Czytelnik ma wrażenie bycia jednym z bohaterów książki.Jakby za sprawą magii przeniósł się w czasie i znalazł się w Dziwnowie. Spaceruje bulwarem i brzegiem morza, spogląda na horyzont, podziwia wydmy, gubi się w tłumie mieszkańców i turystów, spędza czas w "Kotwicy" i wraz z Alwiną, Lilianną i Wiktorią daje się na nowo oczarować temu miejscu.
Lekkie pióro i wrażliwość Autorki stworzyły powieść, przy której nie można się nudzić, a czas płynie jak szalony. Podobnie jak w przypadku poprzednich części nie sposób się oderwać od lektury. Ledwie rozpoczynamy pierwszy rozdział, by po chwili przekonać się, że to już koniec. W przypadku „Sekretu wyspy” to już definitywny koniec historii i przygody z bohaterami cyklu.
A koniec oznacza tylko jedno: smutek. Bo okazuje się, że w jednej chwili opuszczamy nadmorskie tereny, które tak dobrze poznaliśmy i znów znajdujemy się w swoim mieszkaniu, na ulubionej sofie, a za oknem mamy ten sam, dobrze znany widok.
Jedno jest pewne - jest to bardzo udane zakończenie cyklu o Dziwnowie.

Dorota Milli „Sekret wyspy”

„Sekret wyspy” to powieść pełna emocji, która w magiczny sposób przenosi Czytelnika do nadmorskiego miasta i pozwala mu spędzić miło czas w towarzystwie jego mieszkańców.

Po lekturze tej książki Czytelnik nabiera ochoty na wyprawę nad morze, na spacer po rozgrzanym piasku, na zatracenie się w szumie fal. Jest to pozycja idealna nie tylko na lato.
Polecam ten cykl nie tylko miłośnikom świetnych powieści obyczajowych z wątkiem miłosnym, ale również czytelnikom lubiącym zanurzyć się w interesującej historii i kartka po kartce odkrywać tajemnice bohaterów.

W tym miejscu dziękuję Dorocie Milli za stworzenie wspaniałej historii opowiedzianej w trzech tomach. Wszystkie te barwne opisy, smaki, zapachy i emocje, dzięki którym ma się wrażenie bycia tam i doświadczania wszystkiego na własnej skórze, powodują, że człowiek ma ochotę porzucić wszystko i ruszyć w nieznane (a raczej znane - do Dziwnowa).